Тарлатан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Версія ад 08:31, 28 мая 2023, аўтар Хомелка (размовы | уклад) (Створана перакладам старонкі «Тарлатан»)
(розн.) ← Папярэдн. версія | Актуальная версія (розн.) | Навейшая версія → (розн.)
Тарлатан

Тарлата́н (ад фр.: tarlatane або ням.: Tarlatan ) - аднатонная напаўпразрыстая, як тонкая і рэдкая кісяя[1], баваўняная тканіна палатнянага перапляцення з тканым арнаментам у клетку. З'яўляецца гатункам мусліну. Тарлатан мае, верагодна, індыйскае паходжанне, з'явіўся ў Расіі ў другой палове XIX стагоддзя. Спачатку дарагі матэрыял з прывазной бавоўны, пасля лічыўся "прасценькім", для юных дзяўчат, а не элегантных дам[2].

Шчыльнасць тарлатану аднолькавая і па аснове, і па ўтку і складае каля 32-35 нітак на цалю. Тарлатан вырабляўся з пражы 80—100. Тарлатан меў досыць рэдкую будову і на продаж моцна падкрахмальваўся. Выкарыстоўваўся для шыцця модных пышных спадніц. У 1860-х гадах з тарлатану шылі летнія {{нп3|Крыналін|крыналіны|ru|Кринолин}}.

Літаратура

  • Беловинский Л. В. Тарлатан // Иллюстрированный энциклопедический историко-бытовой словарь русского народа. XVIII — начало XIX в. / под ред. Н. Ерёминой. — М.: Эксмо, 2007. — С. 674. — 784 с. — 5000 экз. — ISBN 978-5-699-24458-4.
  • Глинкина Л. А. Тарлатановый // Иллюстрированный словарь забытых и трудных слов русского языка: ок. 7000 единиц: более 500 ил. / Л. А. Глинкина; худож. М. М. Салтыков. — М.: Мир энциклопедий Аванта+, 2008. — С. 312. — 432 с. — ISBN 978-5-98986-208-5.
  • Шаблон:Книга
  • Тарлатан // Товарный словарь / И. А. Пугачёв (главный редактор). — М.: Государственное издательство торговой литературы, 1960. — Т. VIII. — Стб. 662. — 630 с.
  1. Тарлатан // Толковый словарь живого великорусского языка  (руск.) / авт.-сост. В. И. Даль. — 2-е изд.. — СПб.: Типография М. О. Вольфа, 1880—1882.
  2. Р. М. Кирсанова 1995.