Психотерапија

Од Википедија — слободната енциклопедија

Психотерапијата е употреба на психолошки методи, особено кога се заснова на редовна лична интеракција, за да им се помогне на луѓето да го променат однесувањето и да си надминат проблемите на посакувани начини. Психотерапијата има за цел да ја подобри благосостојбата на поединецот и менталното здравје, да ги разреши или ублажи проблематичните однесувања, верувања, принудувања, мисли или емоции и да ги подобрува односите и социјалните вештини. Одредени психотерапии се сметаат за докази за лекување на одредени дијагностицирани ментални нарушувања. Друфите се критикувани како псевдонаука. Постојат повеќе од илјада различни психотераписки техники, од кои некои се помали варијации, додека други се засноваат на многу различни концепции на психологијата, етика (како да се живее) или техники. Повеќето вклучуваат сесии на еден на еден, помеѓу клиентот и терапевтот, но некои се спроведуваат со групу,[1] вклучувајќи и семејства. Психотерапевтите можат да бидат професионалци за ментално здравје, како што се психијатри, , клинички социјални работници, брачни и семејни терапевти или професионални советници. Психотерапевтите, исто така, може да потекнуваат од различни потекла, и во зависност од надлежноста може да бидат законски регулирани, доброволно регулирани или нерегулирани (и самиот термин може да биде заштитен или не).

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Schwartz, Jeremy ((14 July 2017)). "5 Reasons to Consider Group Therapy". Посетено на 24 ноември 2018. Проверете ги датумските вредности во: |date= (help)