رابین ویلیامز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
رابین ویلیامز
ویلیامز در ۲۰۱۱
نام هنگام تولدرابین مک‌لورین ویلیامز
زادهٔ۲۱ ژوئیهٔ ۱۹۵۱
شیکاگو، ایالات متحده
درگذشت۱۱ اوت ۲۰۱۴ (۶۳ سال)
پرادایس کی، کالیفرنیا، ایالات متحده
تحصیلات
پیشه
  • بازیگر
  • کمدین
سال‌های فعالیت۱۹۷۶–۲۰۱۴
آثارفیلم‌شناسی رابین ویلیامز
همسر(ها)
فرزندان۳، از جمله زلدا ویلیامز
حرفه کمدی
عرصه فعالیت‌
  • استندآپ
  • فیلم
  • تلویزیون
ژانرها

رابین مک‌لورین ویلیامز (انگلیسی: Robin McLaurin Williams؛ ۲۱ ژوئیهٔ ۱۹۵۱ – ۱۱ اوت ۲۰۱۴) بازیگر و کمدین آمریکایی بود. او برای اجرا با سبک بداهه‌پردازی و پرجنب و جوش و ایفای طیف گسترده‌ای از شخصیت‌ها شهرت داشت.[۱] از او به‌عنوان یکی از بزرگترین کمدین‌های تمام ادوار یاد شده‌است.[۲][۳][۴] انترتینمنت ویکلی در سال ۱۹۹۷ او را «بامزه‌ترین مرد زندهٔ جهان» معرفی کرد.[۵]

ویلیامز در اواسط دههٔ ۱۹۷۰ اجرای استندآپ کمدی را در سانفرانسیسکو و لس آنجلس آغاز کرد و با بازی در سیت‌کام مورک و میندی (۱۹۷۸–۱۹۸۲) به شهرت رسید.[۶] نقش اول او در کمدی پاپای (۱۹۸۰) بود و سپس در فیلم‌های تحسین‌شدهٔ مسکو روی هادسن (۱۹۸۴)، بیداری‌ها (۱۹۹۰)، پچ آدامز (۱۹۹۸)، عکس یک‌ساعته (۲۰۰۲) و بهترین بابای دنیا (۲۰۰۹) ایفای نقش کرد. او همچنین در فیلم‌های پرفروش هوک (۱۹۹۱)، علاءالدین (۱۹۹۲)، خانم داوت‌فایر (۱۹۹۳)، جومانجی (۱۹۹۵)، قفس پرنده (۱۹۹۶) و مجموعهٔ شب در موزه (۲۰۰۶–۲۰۱۴) حضور داشته‌است.

ویلیامز برای نقش‌آفرینی‌اش در کمدی صبح بخیر، ویتنام (۱۹۸۷)، درام انجمن شاعران مرده (۱۹۸۹) و کمدی شاه ماهیگیر (۱۹۹۱) نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر مرد شد. او برای بازی در نقش مکمل درام ویل هانتینگ نابغه (۱۹۹۷) جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را کسب کرد. در سال ۲۰۰۶ جایزهٔ گلدن گلوب سیسیل بی. دمیل به او اهدا شد.

ویلیامز در اوت ۲۰۱۴ بر اثر خودکشی در خانه‌اش در پرادایس کی، کالیفرنیا درگذشت. کالبدشکافی او بیماری اجسام لویی بدون تشخیص را نشان داد.[۷][۸]

مرگ[ویرایش]

در تاریخ ۱۱ اوت ۲۰۱۴ جسد ویلیامز در خانه‌اش در منطقه غیرصنعتی تیبورون، کالیفرنیا، حوالی ساعت ۱۱:۵۵ صبح پیدا شد و مرگ او رسماً در ساعت ۱۲:۰۲ بعد از ظهر در سن ۶۳ سالگی تأیید شد.[۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴] پلیس کالیفرنیا تأیید کرد دلیل مرگ رابین ویلیامز، خودکشی بوده‌است. او خود را در ویلایی که همراه همسرش در آن زندگی می‌کرد، حلق‌آویز کرد.[۱۵] وی در چند سال اخیر از افسردگی شدید رنج می‌برد و خود به صراحت از مصرف کوکائین و الکل سخن می‌گفت. چند بار نیز برای ترک مواد مخدر تلاش کرده بود.[۱۶] با توجه به گفته‌های ناشر رابین ویلیامز نیز، او قبل از مرگ از افسردگی رنج می‌برده‌است، اگرچه این ناشر گزارش‌های مبنی بر خودکشی ویلیامز را قبول نکرده‌است.[۱۷] آزمایش پزشکی قانونی و تست سم‌شناسی برای ۱۲ اوت برنامه‌ریزی شده‌است.[۱۸] یک ماه پیش، ویلیامز خود را به مرکز درمان اعتیاد «هازلدن» در لیندستروم، مینه‌سوتا برای ادامه موارد اعتیاد به الکلش معرفی کرده بود.[۱۹] سوزان اشنایدر، همسر رابین ویلیامز گفت که او در زمان مرگ به پارکینسون مبتلا بود. سوزان اشنایدر گفت که بیماری پارکینسون همسرش در مراحل اولیه بود، ولی او هنوز آمادگی لازم را برای اعلام عمومی ابتلایش به این بیماری نداشت.[۲۰][۲۱] مقام‌های ایالت کالیفرنیا می‌گویند در آزمایش‌هایی که در پی خودکشی رابین ویلیامز از جسد او به عمل آمد، نشانی از الکل یا مواد مخدر دیده نشده‌است.[۲۲]

واکنش‌ها[ویرایش]

باراک اوباما رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده آمریکا در پیامی در توییتر، چنین ابراز تأسف کرد: «او ما را به خنده واداشت. به گریه واداشت. او توانست در نهایت همه عناصر روح انسان را به تأثر وادارد.»[۲۳] همسر ویلیامز، سوزان اشنایدر اظهار داشته‌است که: «من همسرم و بهترین دوستم را از دست داده‌ام. در حالی که دنیا یکی از محبوب‌ترین و زیباترین انسان‌هایش را از دست داد. من به کلی دل شکسته هستم.»[۲۴] مشاهیر به ادای احترام به ویلیامز پرداختند. از جمله همکار کمدینش استیو مارتین در توییتر خود نوشت: «نمی‌توانم حیرت‌زده تر از این شوم که رابین ویلیامز، استعداد بزرگ، همکار و روح واقعی از دست رفته‌است.»[۲۵][۲۶]

بر پایه گزارش مجله پلاس وان در فوریه ۲۰۱۸ در ۴ سال بعد از مرگ رابین ویلیامز، میزان خودکشی به مقدار ۱۰ درصد بیشتر از پیش‌بینی‌های عادی افزایش پیدا کرده اما این موضوع کاملاً قابل اثبات نیست.[۲۷]

فیلم‌شناسی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Robin Williams, Whose Films Ranged From Oscar-Winning to Outrageous". The New York Times. August 11, 2016. Archived from the original on March 23, 2022. Retrieved March 23, 2022.
  2. "The 25 Funniest People Of All Time". Business Insider. Archived from the original on November 26, 2018. Retrieved November 26, 2018.
  3. "50 Best Stand-Up Comics of All Time". Rolling Stone. Archived from the original on July 15, 2020. Retrieved July 15, 2020.
  4. "The 50 Best Stand-up Comics of All Time". Paste Magazine. Archived from the original on July 19, 2021. Retrieved July 15, 2020.
  5. «بامزه‌ترین مرد مرده‌ی جهان!». فیلم. ۲۲ مرداد ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۴ اوت ۲۰۲۲.
  6. Nachman, Gerald (2004). Seriously Funny: The Rebel Comedians of the 1950s and 1960s. Brno, Czech Republic: Back Stage Books. ISBN 978-0-8230-4786-4.
  7. Martin, Nick (August 13, 2014). "San Francisco Neighbours Mourn Robin Williams". Sky News. Archived from the original on August 13, 2014. Retrieved August 13, 2014.
  8. Williams, Susan (September 26, 2016). "The terrorist inside my husband's brain". Neurology. 87 (September 27, 2016, 87 (13)): 1308–1311. doi:10.1212/WNL.0000000000003162. PMID 27672165. Retrieved May 18, 2021.
  9. Itzkoff, Dave; Fitzsimmons, Emma G. (August 11, 2014). "Robin Williams, Oscar-Winning Comedian, Dies at 63". New York Times. Retrieved August 11, 2014.
  10. "Robin Williams Dies of Suspected Suicide". هالی‌وود ریپورتر. August 11, 2014. Retrieved August 11, 2014.
  11. بی‌بی‌سی فارسی (۲۱ مرداد ۱۳۹۳). «رابین ویلیامز، کمدین و هنرپیشه آمریکایی درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی.
  12. بی‌بی‌سی فارسی (۲۱ مرداد ۱۳۹۳). «رابین ویلیامز، کمدینی که از افسردگی "خودکشی" کرد». بی‌بی‌سی فارسی.
  13. یورونیوز (۲۱ مرداد ۱۳۹۳). «رابین ویلیامز چشم از جهان فروبست». یورونیوز. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ اوت ۲۰۱۴.
  14. بی‌بی‌سی فارسی (۲۱ مرداد ۱۳۹۳). «پلیس می‌گوید رابین ویلیامز خودش را حلق‌آویز کرده‌است». بی‌بی‌سی فارسی.
  15. "رابین ویلیامز خود را حلق‌آویز کرده‌است"
  16. «سفیرنیوز: «رابین ویلیامز» خودکشی کرد». پایگاه خبری تحلیلی سفیر. ۲۰۱۴-۰۸-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۸-۱۲.
  17. Sperling, Nicole. "Robin Williams dead at 63". Entertainment Weekly. Entertainment Weekly Inc. Retrieved August 11, 2014.
  18. "Investigation into Death of Actor Robin Williams" (PDF). Huffington Post. Marin County Sheriff's Office, Coroner Division. August 11, 2014. Retrieved August 12, 2014.
  19. "Robin Williams in Rehab to Maintain Sobriety". TMZ. July 1, 2014. Retrieved August 12, 2014.
  20. بی‌بی‌سی فارسی (۲۳ مرداد ۱۳۹۳). «رابین ویلیامز 'به پارکینسون مبتلا بود». بی‌بی‌سی فارسی.
  21. یورونیوز (۲۳ مرداد ۱۳۹۳). «رابین ویلیامز در هنگام مرگ از بیماری پارکینسون رنج می‌برد». یورونیوز. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ اوت ۲۰۱۴.
  22. بی‌بی‌سی فارسی (۱۸ آبان ۱۳۹۳). «رابین ویلیامز هنگام خودکشی از الکل و مواد مخدر استفاده نکرده بود». بی‌بی‌سی فارسی.
  23. "Robin Williams Dies at 63: Steve Martin, Kathy Griffin, Miley Cyrus and More React". Entertainment Tonight. August 11, 2014. Retrieved August 11, 2014.[پیوند مرده]
  24. "Robin Williams Dead in Suspected Suicide: Coroner". NBC New York. August 11, 2014. Retrieved August 11, 2014.
  25. Martin, Steve (August 11, 2014). "Tweet by Steve Martin". Twitter. Twitter. Retrieved August 11, 2014.
  26. "Robin Williams Dies at 63: Steve Martin, Kathy Griffin, Miley Cyrus and More React". Entertainment Tonight. August 11, 2014. Retrieved August 11, 2014.[پیوند مرده]
  27. «افزایش میزان خودکشی در آمریکا 'بعد از خودکشی رابین ویلیامز، بازیگر هالیوود'». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۹ بهمن ۱۳۹۶.

پیوند به بیرون[ویرایش]