شتاب جزر و مدی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تصویری از زمین و ماه که از آسمان سیارهٔ مریخ گرفته شده. حضور ماه در مدار پیرامون زمین (که تقریباً ۱/۸۱ جرم کره زمین را دارد) در اثر شتاب جزر و مدی چرخش زمین را روزانه حدود ۲ میلی‌ثانیه در هر ۱۰۰ سال کندتر می‌کند.

شتاب جزر و مدی انگلیسی: Tidal acceleration تأثیر نیروهای جزر و مدی بین یک ماهواره طبیعی (قمر) در حال چرخش (مانند ماه)، و سیارهٔ اصلی که در مدار آن قرار دارد (مثلاً زمین) است. این شتاب باعث پس‌رفت تدریجی ماهواره در مدار پیشرو و دور شدن از سیارهٔ اصلی و کاهش سرعت چرخش سیارهٔ اصلی می‌شود. این روند در نهایت منجر به قفل شدن جزر و مدی؛ معمولاً از جرم کوچکتر و سپس جرم بزرگتر، می‌شود. سیستم زمین - ماه بهترین مورد مطالعه‌شدهٔ این پروسه است.

روند مشابهی برای کاهش شتاب جزر و مدی برای قمر یا ماهواره‌هایی که تناوب مداری کوتاهتری از دوره چرخش سیارهٔ اصلی دارند یا جهت مدار آنها در جهت خلاف چرخش سیارهٔ اصلی است وجود دارد.

نامگذاری این روند تا حدودی گیج کننده است، زیرا سرعت قمر یا ماهواره نسبت به بدنه‌ای که بر گرد آن گردش می‌کند در نتیجه شتاب جزر و مد کاهش می‌یابد و در نتیجه کاهش جزر و مد افزایش می‌یابد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]