ยาลดความดัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ยาลดความดัน (อังกฤษ: antihypertensives) เป็นกลุ่มของยาที่ใช้ในทางการแพทย์ และ เภสัชกรรมเพื่อใช้รักษาโรคความดันโลหิตสูง

ยาลดความดันแบ่งเป็นกลุ่มได้ดังนี้[แก้]

ยาขับปัสสาวะ (Diuretics)[แก้]

Antiadrenergics (Antiadrenergics)[แก้]

ยายับยั้ง ACE (ACE inhibitors)[แก้]

แคลเซี่ยมแชนแนลบล็อกเกอร์ (Calcium channel blockers)[แก้]

แองกิโอเทนซิน II รีเซพเตอร์ แอนตาโกนิสต์[แก้]

แอลโดสเตอร์โรน แอนตาโกนิสต์ (Aldosterone antagonists)[แก้]

วาโสไดเลเตอร์ (Vasodilators)[แก้]

  • วาโสไดเลเตอร์ มีฤทธิ์โดยตรงต่อหลอดเลือดแดง ในลักษณะที่ทำให้มันคลายตัวเพื่อทำให้กระแสเลือดไหลได้สะดวก

หลักการเลือกยา (choice)[แก้]

ปัจจัยหลักในการเลือกยารักษาโรคความดันคือ ผลข้างเคียง (side-effects) ในการใช้ยาตัวอย่างเช่น

  1. อาการหอบหืด (asthmatics) เป็นอาการที่แย่ที่สุดจากการใช้ยา บีต้า-บล็อกเกอร์
  2. ตัวสั่น (tremor) และ ประสาทหลอน (nervous) จากการใช้ยา บีต้า-บล็อกเกอร์เช่นกัน
  3. บีไนน์ โปรสแตติก ไฮเปอร์พลาสเซีย (benign prostatic hyperplasia) จากการใช้ยา บีต้า-บล็อกเกอร์

ดูเพิ่ม[แก้]