อุทกภัยในประเทศมาเลเซีย พ.ศ. 2549–2550

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อุทกภัยในประเทศมาเลเซีย พ.ศ. 2549-2550
วันที่18 ธันวาคม พ.ศ. 2549 - 13 มกราคม พ.ศ. 2550
ที่ตั้งยะโฮร์, มะละกา, ปะหัง, เนอเกอรีเซิมบีลัน, สิงคโปร์, อินโดนีเซีย
เสียชีวิต118
ทรัพย์สินเสียหาย395 ล้านดอลลาร์สหรัฐ

อุทกภัยในประเทศมาเลเซีย พ.ศ. 2549-2550 เป็นอุทกภัยต่อเนื่องที่ส่งผลกระทบต่อมาเลเซีย ระหว่างวันที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2549 ถึง 13 มกราคม พ.ศ. 2550 อุทกภัยครั้งนี้เกิดขึ้นจากฝนที่ตกมากกว่าปกติ ซึ่งเป็นผลมาจากพายุไต้ฝุ่นอูตอร์ ซึ่งพัดถล่มฟิลิปปินส์และเวียดนามไม่กี่วันก่อนหน้านั้น[1] จนถึงสัปดาห์ที่สามของเดือนมกราคม พ.ศ. 2550 ยะโฮร์ได้รับผลจากอุทกภัยหนักกว่าสิงคโปร์ และบางส่วนของอินโดนีเซียถูกน้ำท่วมเนื่องจากพายุไต้ฝุ่นลูกเดียวกัน

ตลอดสัปดาห์วันที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2549[2] บริเวณที่ได้รับผลกระทบจากอุทกภัยมียะโฮร์ มะละกา ปะหัง และเนอเกอรีเซิมบีลัน ในช่วงนี้ รัฐมาเลเซียทางใต้ และสิงคโปร์ได้รับปริมาณฝนมากผิดปกติอันทำให้เกิดอุทกภัยใหญ่ ปริมาณน้ำฝนที่บันทึกได้ในนครโจโฮร์บะฮ์รู เมื่อวันที่ 19 ธันวาคม คือ 289 มิลลิเมตร และปริมาณน้ำฝนในนครต่อปีอยู่ที่ 2,400 มิลลิเมตร[3][4] ในสิงคโปร์ ปริมาณน้ำฝน 24 ชั่วโมงที่บันทึกได้เมื่อวันที่ 20 ธันวาคม คือ 366 มิลลิเมตร นับเป็นปริมาณมากที่สุดอันดับสามที่บันทึกได้ในรอบ 75 ปี[5] เจ้าหน้าที่ด้านสภาพอากาศอธิบายอุทกภัยว่าเป็นครั้งเลวร้ายที่สุดในพื้นที่ในรอบศตวรรษ[6]

ในสัปดาห์เดียวกัน เริ่มตั้งแต่วันที่ 22 ธันวาคม สุมาตราเหนือและอาเจะฮ์ได้รับปริมาณฝนมากผิดปกติซึ่งส่งผลให้เกิดอุทกภัยเช่นกัน[7] มีประชากรประเมิน 400,000 คน พลัดถิ่นในช่วงที่เกิดอุทกภัยหนักที่สุด และมีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 118 คน และ 155 คนสูญหายจนถึงวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2549

อ้างอิง[แก้]