110 ลิเดีย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
110 ลิเดีย
ลักษณะของวงโคจร
ต้นยุคอ้างอิง 31 ธันวาคม พ.ศ. 2549 (JD 2454100.5)
ระยะจุดไกล
ดวงอาทิตย์ที่สุด
:
440.756 จิกะเมตร (2.946 หน่วยดาราศาสตร์)
ระยะจุดใกล้
ดวงอาทิตย์ที่สุด
:
377.016 จิกะเมตร (2.520 หน่วยดาราศาสตร์)
กึ่งแกนเอก:408.886 จิกะเมตร (2.733 หน่วยดาราศาสตร์)
ความเยื้องศูนย์กลาง:0.078
คาบดาราคติ:1650.493 วัน (4.52 ปีจูเลียน)
อัตราเร็วเฉลี่ย
ในวงโคจร
:
17.99 กม./วินาที
มุมกวาดเฉลี่ย:306.394°
ความเอียง:5.974°
ลองจิจูด
ของจุดโหนดขึ้น
:
56.993°
มุมของจุด
ใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุด
:
281.953°

110 ลิเดีย (อังกฤษ: 110 Lydia) เป็นดาวเคราะห์น้อยในแถบดาวเคราะห์น้อย ชนิด M-type spectrum ซึ่งอาจจะมีธาตุนิกเกิล-เหล็ก ตระกูลดาวเคราะห์น้อยลิเดีย (Lydia asteroid family) ได้ชื่อนี้หลังจากถูกค้นพบโดยอาลฟงส์ บอแรลี (Alphonse Borrelly) เมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2413 โดยตั้งชื่อตามดินแดนอาณาจักรโบราณในเอเชียไมเนอร์[1]

อ้างอิง[แก้]

  1. Schmadel Lutz D. Dictionary of Minor Planet Names (fifth edition), Springer, 2003. ISBN 3-540-00238-3.