Bestarlibro

El Vikipedio, la libera enciklopedio
"La Leopardo" Bestarlibro de la 13a jarcento konata kiel la "Roĉestera Bestarlibro."
Detalo el la Aberdina Bestarlibro de la 12a jarcento.
Monocero kaj Urso. Bodleia Biblioteko, MS. Ashmole 1511, Aŝmola Bestarlibro, Folio 21a, Anglio (Peterborough?), komence de la 13a jarcento.
La Arbo Perindens.

Bestarlibro, aŭ Bestiarum vocabulum estas kompendio de animaloj. Origine el la antikva epoko, Bestarlibroj populariĝis en Mezepoko en ilustrataj volumoj kiuj priskribis variajn animalojn, birdojn kaj eĉ rokojn. La natura historio kaj ilustraĵoj de ĉiu besto estis kutime akompanita de morala lekcio. Tio respegulis la kredon ke la mondo estas la Mondo de Dio, kaj ke ĉiu vivanta estaĵo havas sian propran specialan signifon. Ekzemple, la pelikano, kiu laŭkrede disŝiras sian bruston por porti siajn idojn al vivo danke al sia propraa sango, estis vivanta reprezento de Jesuo. La Bestarlibro, tiele, estas ankaŭ aludo al la artolingvaĵo per simboloj de animaloj en arto kaj literaturo.

Historio[redakti | redakti fonton]

Modernaj Bestarlibroj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  • "The Medieval Bestiary", de James Grout, parto de Encyclopædia Romana.
  • Payne, Ann. (1990) "Mediaeval Beasts.
  • Hassig, Debra (1995) Medieval Bestiaries: Text, Image, Ideology.
  • Hassig, Debra, eld. (1999) The Mark of the Beast: The Medieval Bestiary in Art, Life, and Literature.
  • Benton, Janetta Rebold. (1992) The Medieval Menagerie: Animals in the Art of the Middle Ages.
  • George, Wilma kaj Brunsdon Yapp. (1991) The Naming of the Beasts: Natural History in the Medieval Bestiary.
  • Clark, Willene B. kaj Meradith T. McMunn. (1989) The Bestiary and its Legacy.