คลาริโทรมัยซิน

คลาริโทรมัยซิน
ข้อมูลทางคลินิก
ชื่อทางการค้า	Biaxin, อื่น ๆ
ชื่ออื่น	6-O-Methylerythromycin A
AHFS/Drugs.com	โมโนกราฟ
MedlinePlus	a692005
ข้อมูลทะเบียนยา	US DailyMed: Clarithromycin;
ระดับความเสี่ยงต่อทารกในครรภ์	AU: B3 ; ;
ช่องทางการรับยา	ทางปาก, หลอดเลือดดำ
ประเภทยา	Macrolides
รหัส ATC	J01FA09 (WHO) ;
กฏหมาย
สถานะตามกฏหมาย	AU: S4 (ต้องใช้ใบสั่งยา) ; CA: ℞-only ; US: ℞-only ; EU: Rx-only ; In general: ℞ (Prescription only);
ข้อมูลเภสัชจลนศาสตร์
ชีวประสิทธิผล	50%
การจับกับโปรตีน	ผูกพันต่ำ
การเปลี่ยนแปลงยา	ตับ
ครึ่งชีวิตทางชีวภาพ	3–4 ชั่วโมง
ตัวบ่งชี้
	ชื่อตามระบบ IUPAC (3R,4S,5S,6R,7R,9R,11S,12R,13S,14R)-6-{[(2S,3R,4S,6R) -4-(dimethylamino)-3-hydroxy-6-methyloxan-2-yl]oxy} -14-ethyl-12,13-dihydroxy-4-{[(2R,4R,5S,6S)-5-hydroxy -4-methoxy-4,6-dimethyloxan-2-yl]oxy}-7 -methoxy-3,5,7,9,11,13-hexamethyl -1-oxacyclotetradecane-2,10-dione;
เลขทะเบียน CAS	81103-11-9 ;
PubChem CID	84029;
DrugBank	DB01211 ;
ChemSpider	10342604 ;
UNII	H1250JIK0A;
KEGG	D00276 ;
ChEMBL	CHEMBL1741 ;
ECHA InfoCard	100.119.644
ข้อมูลทางกายภาพและเคมี
สูตร	C38H69NO13
มวลต่อโมล	747.964 g·mol−1
แบบจำลอง 3D (JSmol)	Interactive image;
	SMILES CC[C@@H]1[C@@]([C@@H]([C@H](C(=O)[C@@H](C[C@@]([C@@H]([C@H]([C@@H]([C@H](C(=O)O1)C)O[C@H]2C[C@@]([C@H]([C@@H](O2)C)O)(C)OC)C)O[C@H]3[C@@H]([C@H](C[C@H](O3)C)N(C)C)O)(C)OC)C)C)O)(C)O;
	InChI InChI=1S/C38H69NO13/c1-15-26-38(10,45)31(42)21(4)28(40)19(2)17-37(9,47-14)33(52-35-29(41)25(39(11)12)16-20(3)48-35)22(5)30(23(6)34(44)50-26)51-27-18-36(8,46-13)32(43)24(7)49-27/h19-27,29-33,35,41-43,45H,15-18H2,1-14H3/t19-,20-,21+,22+,23-,24+,25+,26-,27+,29-,30+,31-,32+,33-,35+,36-,37-,38-/m1/s1 ; Key:AGOYDEPGAOXOCK-KCBOHYOISA-N ;
7 (what is this?) (verify)
สารานุกรมเภสัชกรรม

คลาริโทรมัยซิน (อังกฤษ: Clarithromycin) เป็นยาปฏิชีวนะประเภทแมคโคไรด์ที่ใช้รักษาโรคทางแบคทีเรียหลายแบบ^[5]

คลาริโทรมัยซินได้รับการพัฒนาใน ค.ศ. 1980 และรับรองให้ใช้ในทางการแพทย์ใน ค.ศ. 1990^[6]^[7] ยานี้จัดให้อยู่ในรายการยาจำเป็นขององค์การอนามัยโลก^[8]

อ้างอิง

↑ "Biaxin BID Product information". Health Canada. 30 August 2016. สืบค้นเมื่อ 16 February 2025.
↑ "Biaxin Product information". Health Canada. 8 April 2016. สืบค้นเมื่อ 16 February 2025.
↑ "Biaxin XL Product information". Health Canada. 16 September 2020. สืบค้นเมื่อ 16 February 2025.
↑ "Active substance: clarithromycin" (PDF). List of nationally authorised medicinal products. European Medicines Agency. 10 December 2020.
↑ "Clarithromycin". The American Society of Health-System Pharmacists. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 September 2015. สืบค้นเมื่อ 4 September 2015.
↑ Greenwood D (2008). Antimicrobial drugs : chronicle of a twentieth century medical triumph (1 ed.). Oxford: Oxford University Press. p. 239. ISBN 978-0-19-953484-5. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 March 2016.
↑ Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery. John Wiley & Sons. p. 498. ISBN 978-3-527-60749-5.
↑ World Health Organization (2019). World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. hdl:10665/325771. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.

แหล่งข้อมูลอื่น

US patent 4331803, Watanabe Y, Morimoto S, Omura S, "Novel erythromycin compounds", issued 1981-05-19, assigned to Taisho Pharmaceutical

บทความเภสัชกรรมและยานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] "Biaxin BID Product information". Health Canada. 30 August 2016. สืบค้นเมื่อ 16 February 2025.

[2] "Biaxin Product information". Health Canada. 8 April 2016. สืบค้นเมื่อ 16 February 2025.

[3] "Biaxin XL Product information". Health Canada. 16 September 2020. สืบค้นเมื่อ 16 February 2025.

[List_of_nationally_authorised_medicinal_products-2020-4] "Active substance: clarithromycin" (PDF). List of nationally authorised medicinal products. European Medicines Agency. 10 December 2020.

[AHFS2015-5] "Clarithromycin". The American Society of Health-System Pharmacists. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 September 2015. สืบค้นเมื่อ 4 September 2015.

[Greenwood-2008-6] Greenwood D (2008). Antimicrobial drugs : chronicle of a twentieth century medical triumph (1 ed.). Oxford: Oxford University Press. p. 239. ISBN 978-0-19-953484-5. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 March 2016.

[Fischer-2006-7] Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery. John Wiley & Sons. p. 498. ISBN 978-3-527-60749-5.

[WHO-2019-8] World Health Organization (2019). World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. hdl:10665/325771. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]