Ewangeliarz kruszwicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewangeliarz kruszwicki
Ilustracja
Miniatury z Ewangeliarza kruszwickiego
Data powstania

około 1160–1170

Miejsce powstania

Frankonia

Zawartość

ewangeliarz

Miejsce przechowywania

Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie

Ewangeliarz kruszwickikodeks pergaminowy pochodzący z lat około 1160–1170.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Do Kruszwicy dotarł w drugiej połowie XII wieku. Jest to jedna z 20 najcenniejszych zabytkowych ksiąg w Polsce. Rękopis powstał w skryptorium we Frankonii, wykonany został w sasko-westfalskiej szkole miniatorskiej w Helmarshausen[1].

W tekście posiada liczne inicjały pisane złotem oraz 33 iluminacje całostronicowe. Do pierwszej połowy XIX wieku kodeks był przechowywany w Kruszwicy, pierwotnie w bibliotece benedyktyńskiej, a potem w bazylice kolegiackiej.

Obecnie ten zabytek rękopiśmienny znajduje się w zbiorach Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Potkowski 1984 ↓, s. 28-34.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Edward Potkowski: Książka rękopiśmienna w kulturze Polski średniowiecznej. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1984, s. 28-34. ISBN 83-205-3468-2.