Henri Cochet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henri Cochet
Ilustracja
Henri Cochet (1922)
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1901
Lyon

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 1987
Paryż

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Gra pojedyncza
Roland Garros

W (1926, 1928, 1930, 1932)

Wimbledon

W (1927, 1929)

US Open

W (1928)

Gra podwójna
Roland Garros

W (1927, 1930, 1932)

Wimbledon

W (1926, 1928)

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
Reprezentacja  Francja
srebro Paryż 1924 tenis ziemny
(gra pojedyncza)
srebro Paryż 1924 tenis ziemny
(gra podwójna)

Henri Jean Cochet (ur. 14 grudnia 1901 w Lyonie, zm. 1 kwietnia 1987 w Paryżu) – francuski tenisista, jeden z „Czterech Muszkieterów Tenisa”.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej Cochet zwyciężył w siedmiu turniejach wielkoszlemowych i trzy razu awansował do finału[a]. W grze podwójnej Cochet odniósł pięć wielkoszlemowych triumfów, a także sześciokrotnie awansował do finału. W grze mieszanej tenisista francuski wywalczył trzy wielkoszlemowe tytuły oraz osiągnął dwa finały.

W 1924 roku Cochet wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Paryżu, podczas których zdobył dwa srebrne medale, w singlu oraz w deblu.

W półfinale Wimbledonu w 1927 roku pokonał w pięciu setach uznawanego za jednego z najlepszych zawodników i strategów w historii tenisa, Williama Tildena, mimo że ten prowadził już 6:2, 6:4, 5:1 i 15:0. Od tego momentu Francuz zdobył siedemnaście punktów z rzędu[1].

W 1928 roku Cochet został uznany za lidera światowego tenisa, zastępując amerykańskiego mistrza Williama Tildena.

Wspólnie z drużyną narodową, Jeanem Borotrą, René Lacoste’em i Jacquesem Brugnonem zdobył sześciokrotnie Puchar Davisa w latach 1927–1932. Reprezentował Francję w tych rozgrywkach w latach 1922–1933, występując łącznie w 58 meczach, z których 44 wygrał.

Do legendy polskiego tenisa przeszło spotkanie Cocheta z Maksymilianem Stolarowem w 1931 roku, kiedy na korcie Legii Warszawa wygrał z nim pojedynek singlowy w towarzyskim spotkaniu jako reprezentant paryskiego Racing Club. Po czterech setach stan spotkania brzmiał 2:2, a w piątym secie Stolarow prowadził 5:4. Według niektórych obserwatorów, nieprawidłowo nie zaliczono Stolarowowi piłki meczowej[2].

W 1976 roku Cochet został przyjęty do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy (ang. International Tennis Hall of Fame).

Finały w turniejach wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (7–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 1926 French Championships, Paryż Ceglana Francja René Lacoste 6:2, 6:4, 6:3
Zwycięzca 2. 1927 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Jean Borotra 4:6, 4:6, 6:3, 6:4, 7:5
Zwycięzca 3. 1928 French Championships, Paryż Ceglana Francja René Lacoste 5:7, 6:3, 6:1, 6:3
Finalista 1. 1928 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja René Lacoste 1:6, 6:4, 4:6, 2:6
Zwycięzca 4. 1928 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Stany Zjednoczone Francis Hunter 4:6, 6:4, 3:6, 7:5, 6:3
Zwycięzca 5. 1929 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Jean Borotra 6:4, 6:3, 6:4
Zwycięzca 6. 1930 French Championships, Paryż Ceglana Stany Zjednoczone William Tilden 3:6, 8:6, 6:3, 6:1
Zwycięzca 7. 1932 French Championships, Paryż Ceglana Włochy Giorgio de Stefani 6:0, 6:4, 4:6, 6:3
Finalista 2. 1932 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Stany Zjednoczone Ellsworth Vines 4:6, 4:6, 4:6
Finalista 3. 1933 French Championships, Paryż Ceglana Australia Jack Crawford 6:8, 1:6, 3:6

Gra podwójna (5–6)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1925 French Championships, Paryż Ceglana Francja Jacques Brugnon Francja Jean Borotra
Francja René Lacoste
5:7, 6:4, 3:6, 6:2, 3:6
Finalista 2. 1926 French Championships, Paryż Ceglana Francja Jacques Brugnon Stany Zjednoczone Howard Kinsey
Stany Zjednoczone Vincent Richards
4:6, 1:6, 6:4, 4:6
Zwycięzca 1. 1926 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Jacques Brugnon Stany Zjednoczone Howard Kinsey
Stany Zjednoczone Vincent Richards
7:5, 4:6, 6:3, 6:2
Zwycięzca 2. 1927 French Championships, Paryż Ceglana Francja Jacques Brugnon Francja Jean Borotra
Francja René Lacoste
2:6, 6:2, 6:0, 1:6, 6:4
Finalista 3. 1927 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Jacques Brugnon Stany Zjednoczone Francis Hunter
Stany Zjednoczone William Tilden
6:1, 6:4, 6:8, 3:6, 4:6
Finalista 4. 1928 French Championships, Paryż Ceglana Francja Ren de Buzelet Francja Jacques Brugnon
Francja Jean Borotra
4:6, 6:3, 2:6, 6:3, 4:6
Zwycięzca 3. 1928 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Jacques Brugnon Australia Gerald Patterson
Australia John Hawkes
13:11, 6:4, 6:4
Finalista 5. 1929 French Championships, Paryż Ceglana Francja Jacques Brugnon Francja Jean Borotra
Francja René Lacoste
3:6, 6:3, 3:6, 6:3, 6:8
Zwycięzca 4. 1930 French Championships, Paryż Ceglana Francja Jacques Brugnon Australia Harry Hopman
Australia James Willard
6:3, 9:7, 6:3
Finalista 6. 1931 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Jacques Brugnon Stany Zjednoczone George Lott
Stany Zjednoczone John Van Ryn
2:6, 8:10, 11:9, 6:3, 3:6
Zwycięzca 5. 1932 French Championships, Paryż Ceglana Francja Jacques Brugnon Francja Christian Boussus
Francja Marcel Bernard
6:4, 3:6, 7:5, 6:3

Gra mieszana (3–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1925 French Championships, Paryż Ceglana Francja Didi Vlasto Francja Suzanne Lenglen
Francja Jacques Brugnon
2:6, 2:6
Zwycięzca 1. 1927 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Wielka Brytania Eileen Bennett Stany Zjednoczone Hazel Hotchkiss Wightman
Francja René Lacoste
6:2, 6:0, 6:3
Zwycięzca 2. 1928 French Championships, Paryż Ceglana Wielka Brytania Eileen Bennett Stany Zjednoczone Helen Wills Moody
Stany Zjednoczone Francis Hunter
3:6, 6:3, 6:3
Zwycięzca 3. 1929 French Championships, Paryż Ceglana Wielka Brytania Eileen Bennett Stany Zjednoczone Helen Wills Moody
Stany Zjednoczone Francis Hunter
6:3, 6:2
Finalista 2. 1930 French Championships, Paryż Ceglana Wielka Brytania Eileen Bennett Niemcy Cilly Aussem
Stany Zjednoczone William Tilden
4:6, 4:6

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W 1922 roku wygrał Mistrzostwa Francji (obecnie French Open), ale wówczas zawody te miały charakter krajowy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dutkowski 1979 ↓, „Mister Tennis”, s. 66–69.
  2. Tragiczny aut na korcie „Legii”. Z dawnych wspomnień; [w:] „Głos Robotniczy”, wyd. A, 12 VII 1965, nr 163, s. 4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]