Jean-Marie Pfaff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean-Marie Pfaff
Ilustracja
Jean Marie Pfaff (z lewej)
Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1953
Lebbeke

Wzrost

180 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
SC Eendracht Aalst
1965–1973 KSK Beveren
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1973–1982 KSK Beveren 276 (0)
1982–1988 Bayern Monachium 156 (0)
1988–1989 SK Lierse 23 (0)
1989–1990 Trabzonspor 22 (0)
W sumie: 477 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1976–1987  Belgia 64 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1998–1999 KV Oostende
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
ME
II miejsce Włochy 1980 piłka nożna
Strona internetowa

Jean-Marie Pfaff (ur. 4 grudnia 1953 w Lebbeke) – belgijski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, reprezentant kraju.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Jean-Marie Pfaff karierę rozpoczął w juniorach Eendracht Aalst. W 1965 roku przeszedł do juniorów KSK Beveren, gdzie w 1973 roku podpisał profesjonalny kontrakt. Z tym klubem zdobył mistrzostwo kraju w sezonie 1978/1979 oraz Puchar Belgii w sezonie 1977/1978, a także w tym samym roku zdobył nagrodę Belgijskiego Złotego Buta. W klubie występował do 1982 roku, rozgrywając w Eerste klasse 276 meczów.

W 1982 roku został zawodnikiem Bayernu Monachium, z którym trzykrotnie wygrał Bundesligę (1985, 1986, 1987) oraz dwukrotnie sięgnął po Puchar Niemiec (1984, 1986). W 1987 roku został wybrany najlepszym bramkarzem świata. Łącznie w Bundeslidze rozegrał 156 meczów.

W 1988 roku wrócił do ojczyzny i przeniósł się do Lierse SK, a potem grał w tureckim Trabzonsporze, gdzie w 1990 roku zakończył karierę.

Jean-Marie Pfaff został uznany za jednego ze 100 najlepszych żyjących piłkarzy FIFA w 2004 roku.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Jean-Marie Pfaff w reprezentacji Belgii zadebiutował 22 maja 1976 roku na stadionie Heysel w Brukseli w przegranym 1:2 meczu eliminacyjnym Euro 1976 z reprezentacją Holandii[1]. Grał z reprezentacją na mundialu 1982 w Hiszpanii oraz mundialu 1986 w Meksyku (4. miejsce), a także na Euro 1980 (wicemistrzostwo) i Euro 1984.

Ostatni mecz w reprezentacji Belgii rozegrał 23 września 1987 roku na Stadionie Narodowym im. Wasyla Lewskiego w Sofii w przegranym 2:0 meczu eliminacyjnym Euro 1988 z reprezentacją Bułgarii[2]. Łącznie w reprezentacji Belgii rozegrał 64 mecze.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Jean-Marie Pfaff w latach 1998–1999 trenował KV Oostende.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Ligi krajowe[3] Puchary krajowe[4] Europa[5] Inne[6] Suma
Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole
KSK Beveren 1973/1974 27 0
1974/1975 32 0
1975/1976 36 0
1976/1977 33 0
1977/1978 34 0
1978/1979 34 0
1979/1980 33 0
1980/1981 22 0
1981/1982 25 0
Łącznie 276 0
Bayern Monachium 1982/1983 27 0
1983/1984 32 0
1984/1985 14 0
1985/1986 24 0
1986/1987 34 0
1987/1988 25 0
Łącznie 156 0
SK Lierse 1988/1989 23 0
Łącznie 23 0
Trabzonspor 1989/1990 22 0
Łącznie 22 0
Łącznie w karierze 477 0

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja narodowa Rok Występy Gole
Belgia
1976 10 0
1977 4 0
1978 5 0
1979 3 0
1980 8 0
1981 4 0
1982 9 0
1983 4 0
1984 8 0
1985 4 0
1986 10 0
1987 4 0
Łącznie 64 0

[7]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

Beveren[edytuj | edytuj kod]

Bayern Monachium[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • Belgijski Złoty But: 1978
  • Bramkarz Roku na świecie: 1987

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jean-Marie Pfaff mieszka w willowej miejscowości Brasschaat pod Anwerpią. Ma żonę Carmen (ur. 24 marca 1956), z którą wziął ślub 27 czerwca 1974 roku oraz trzy córki: Debby (ur. 30 maja 1975), Kelly (ur. 26 lipca 1977) i Lindsey (ur. 4 października 1978) oraz sześcioro wnucząt.

Jego dom jest pod stałą obserwacją kamer wideo. Obraz z domu Pfaffów, reality show zatytułowany "De Pfaffs" codziennie ogląda ok. 2,5 miliona mieszkańców Belgii i Holandii. Pfaffowie zajmują się również produkcją i sprzedażą win. Gospodynią w domu Pfaffów jest Polka, Halina Żukowska[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]