José Couso

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «José Couso Permuy»)
José Couso
Nome completoJosé Couso Permuy
Nacemento5 de outubro de 1965
Lugar de nacementoFerrol
Falecemento8 de abril de 2003
Lugar de falecementoBagdad e Palestine Hotel
NacionalidadeEspaña
Alma máterUniversidade Complutense de Madrid
Ocupacióncámara e fotógrafo de guerra
CónxuxeLola Jiménez
IrmánsJavier Couso
PremiosMedalla de Ouro ó Merito no Traballo
Na rede
IMDB: nm2066796 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

José Couso Permuy, nado en Ferrol o 5 de outubro de 1965 e finado en Bagdad o 8 de abril de 2003, foi un cámara e reporteiro gráfico que morreu durante a invasión de Iraq de 2003 cando un carro de combate estadounidense disparou ó hotel no que se atopaba, o Hotel Palestina.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

José Couso naceu nunha familia de tradición militar. Licenciouse en Ciencias da Información e Ciencias da Imaxe na Universidade Complutense de Madrid. Realizou varias tarefas para empresas como EFE ou Canal +, e traballou como cámara para a canle de televisión Telecinco durante oito anos, cubrindo noticias de relevancia como o secuestro do seu compañeiro Jon Sistiaga en Macedonia do Norte, os bombardeos de Bagdad de 1998, a guerra de Kosovo en 1999, diversas reportaxes no barco Hespérides na Antártida en 2001 ou reportaxe nas covas Lascaux (Francia), o incidente da illa Perexil e o verquido do Prestige no 2002[1].

Couso trasladouse a Iraq pouco antes do comezo da guerra de 2003, xunto a varios compañeiros dos informativos de Telecinco. De todos eles só quedaron dous en Bagdad: Jon Sistiaga como xornalista e José Couso como operador de cámara. O resto do equipo regresou a España poucos días antes do principio dos bombardeos.

O 8 de abril de 2003 José Couso encontrábase no Hotel Palestine de Bagdad, lugar onde se hospedaban numerosos xornalistas estranxeiros. Nese momento unha compañía da 3ª División de Infantaría do Exército estadounidense encontrábase loitando á outra beira do río Tigris, onde recibían fogo de morteiro e granadas propulsadas. Segundo o informe posterior realizado polo Mando Central dos Estados Unidos (CENTCOM), o fogo inimigo era dirixido por un observador que se encontraba na mesma beira do Tigris que o Hotel Palestine. Trala busca do presunto observador, un tanque M1 Abrams disparou o seu canón de 120 mm contra o hotel.[2] O proxectil do tanque impactou no piso 15, onde se aloxaba o equipo da axencia Reuters, resultando morto no acto o xornalista ucraíno Taras Protsyuk. José Couso encontrábase filmando no piso inferior, sendo ferido gravemente. Couso foi trasladado ó Hospital San Rafael de Bagdad, onde faleceu mentres era operado[3].

José Couso estaba casado e tiña dous fillos.

Reaccións trala morte de Couso[editar | editar a fonte]

O Pentágono recoñeceu a autoría do ataque alegando que os soldados que dispararon contra o hotel, ó mando do sarxento Thomas Gibson, estaban respondendo a fogo inimigo.

Á morte do cámara sucedéronse varias manifestacións de repulsa ante as sedes diplomáticas dos Estados Unidos en España, e diferentes accións civís e xudiciais encamiñadas a resolver a culpabilidade dos implicados. A día de hoxe séguense realizando concentracións para pedir xustiza pola súa morte os días 8 de cada mes, fronte á embaixada estadounidense en Madrid.

  • O 19 de outubro de 2005 a Audiencia Nacional abriu dilixencias previas cunha orde internacional de detención contra tres dos militares estadounidenses imputados.
  • A Segunda sala do Penal da Audiencia Nacional, arquivou as dilixencias o 10 de marzo de 2006 alegando que o suceso foi "un acto de guerra", decisión recorrida pola familia do falecido ante o Tribunal Supremo.
  • O 5 de decembro o Tribunal Supremo estimou por unanimidade o recurso interposto pola familia do cámara contra a decisión da Audiencia Nacional de arquivar a investigación.
  • O xuíz da Audiencia Nacional Santiago Pedraz reactivou o 16 de xaneiro de 2007 a orde de 2005 de detención internacional contra os tres estadounidenses imputados na morte de Couso, tras gañar á fiscalía nunha dura batalla legal. Pedraz acusa ós militares de asasinato e dun delito contra a comunidade internacional[4].
  • O xuíz Santiago Pedraz procesa os tres militares dos Estados Unidos polo asasinato de Couso. Tamén os acusa dun delito contra a comunidade internacional por atacar a xornalistas. O maxistrado ditou o procesamento do sarxento Thomas Gibson, o capitán Philip Woldrford e o tenente coronel Philip de Camp por un delito de asasinato (de 15 a 20 anos de prisión) e outro contra a comunidade internacional (de 10 a 15 anos).

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

  • En 2008 o Concello de Ferrol aprobou por unanimidade nomear un espazo público da cidade como Praza da Paz José Couso, a petición dunha asociación veciñal do barrio de Esteiro.[5]
  • A radio comunitaria coruñesa Cuac FM bautizou en 2003 o seu novo estudio como Estudio José Couso.
  • O concello de Ribadeo (Lugo) no 2013 deulle o seu nome a unha rúa na súa lembranza.[6]
  • O 11 de setembro de 2015 inaugurouse un parque co seu nome en Perillo (Oleiros).[7]

Galería de imaxes[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]