Królowie Włoch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Państwo Odoakra[edytuj | edytuj kod]

Królestwo Ostrogotów[edytuj | edytuj kod]

Panowanie bizantyjskie od 553.

Królowie longobardzcy[edytuj | edytuj kod]

Dynastia Gausów[edytuj | edytuj kod]

Dynastia bez nazwy[edytuj | edytuj kod]

Rządy książąt – okres bezkrólewia trwający w latach 574–584

Dynastia bawarska[edytuj | edytuj kod]

Władcy bez dynastii[edytuj | edytuj kod]

Dynastia Aiodi[edytuj | edytuj kod]

Dynastia bawarska[edytuj | edytuj kod]

Dynastia z Benewentu[edytuj | edytuj kod]

Dynastia bawarska[edytuj | edytuj kod]

Władcy bez dynastii[edytuj | edytuj kod]

Frankijscy królowie Longobardów i Włoch[edytuj | edytuj kod]

Dynastia Karolingów[edytuj | edytuj kod]

Unrochingowie[edytuj | edytuj kod]

Karolingowie[edytuj | edytuj kod]

Antykrólowie[edytuj | edytuj kod]

Dynastia z Arles[edytuj | edytuj kod]

Anskarydzi[edytuj | edytuj kod]

  • 950–963 Berengar II (po kądzieli wnuk Berengara I; usunięty; zmarł w 966)
  • 950–963 Adalbert (koregent do 950; usunięty; zmarł w 972(?))

Niemieccy królowie Longobardów i Włoch[edytuj | edytuj kod]

Ludolfingowie[edytuj | edytuj kod]

Anskarydzi[edytuj | edytuj kod]

Ludolfingowie[edytuj | edytuj kod]

Dynastia salicka[edytuj | edytuj kod]

  • 1026–1039 Konrad II (cesarz od 1027)
  • 1039–1056 Henryk III (syn; cesarz od 1046)
  • 1080–1093 Henryk IV (syn, zmarł 1105; cesarz od 1084)
  • 1093–1098 Konrad (syn, usunięty; zmarł 1101)
  • 1099–1125 Henryk V (brat)

Supplinburgowie[edytuj | edytuj kod]

Hohenstaufowie[edytuj | edytuj kod]

Welfowie[edytuj | edytuj kod]

  • 1208–1212 Otto IV (usunięty, zmarł 1218; cesarz)

Hohenstaufowie[edytuj | edytuj kod]

Luksemburgowie[edytuj | edytuj kod]

Wittelsbachowie[edytuj | edytuj kod]

Luksemburgowie[edytuj | edytuj kod]

  • 1355–1378 Karol IV (cesarz)
  • 1378–1410 Wacław (koronacja kwestionowana przez historyków[a], usunięty, zmarł 1419)
  • 1410–1437 Zygmunt (cesarz od 1433)

Habsburgowie[edytuj | edytuj kod]

Karol V był ostatnim cesarzem koronowanym na króla Włoch. Jednak wszyscy władcy Rzeszy tytułowali się królami Włoch aż do 1806 roku. W 1648 jednak na mocy pokoju westfalskiego Rzesza zrzekła się pretensji do Italii.

Herb rodziny Bonaparte

Napoleońskie Królestwo Włoch (1805–1814)[edytuj | edytuj kod]

Dynastia Bonaparte[edytuj | edytuj kod]

# Imię Urodzony Zmarł Czas rządów Rodzice
1 Napoleon I
Napoleone I
15 sierpnia 1769
Ajaccio
5 maja 1821
Wyspa św. Heleny
1805–1814 Carlo Maria Buonaparte
Letycja Ramolino

Po kongresie wiedeńskim obszar Królestwa Włoch został podzielony głównie między Państwo Kościelne i Austrię.

Zjednoczone Królestwo Włoch (1861–1946)[edytuj | edytuj kod]

Dynastia sabaudzka[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dynastia sabaudzka.
Herb książąt sabaudzkich

Królowie z dynastii sabaudzkiej rządzili Włochami od chwili zjednoczenia w 1861 do 1946, czyli do czasu referendum konstytucyjnego z 2 czerwca 1946, w którym 54,3% obywateli opowiedziało się za zniesieniem monarchii i wprowadzeniem ustroju republikańskiego.

Włoscy królowie tytułowali się również:

Książętami Sabaudii
Książętami Neapolu.
Wizerunek Imię Daty życia Lata panowania Ojciec
i matka
Tytuł
Wiktor Emanuel II
Vittorio Emanuele II
14 marca 1820 Turyn – 9 stycznia 1878 Rzym 1861–1878 Karol Albert
Maria Teresa Toskańska
król Sardynii
król Włoch
Humbert I
Umberto I
14 marca 1844 Turyn – 29 lipca 1900 Monza 1878–1900 Wiktor Emanuel II
Maria Adelajda Habsburg
król Włoch
Wiktor Emanuel III
Vittorio Emanuele III
11 listopada 1869 Neapol – 28 grudnia 1947 Aleksandria 1900–1946
Abdykował
Humbert I
Małgorzata Sabaudzka
król Włoch
Cesarz Etiopii
Król Albanii
Humbert II
Umberto II
15 września 1904 Racconigi – 18 marca 1983 Genewa 1946
Usunięty
Wiktor Emanuel III
Helena Petrowić-Niegosz
Król Włoch

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W katedrze w Monzy jest zachowany wizerunek przedstawiający koronację Wacława na królów Włoch żelazną koroną w obecności sześciu pozostałych elektorów. Obraz został prawdopodobnie wykonany wyłącznie w celu wzmocnienia roszczeń katedry do przechowywania żelaznej korony.