María Canosa

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
María Canosa
Nome completoMaría Canosa Blanco
Nacemento20 de agosto de 1978
Lugar de nacementoCee
Nacionalidadeespañola
Alma máterUniversidade da Coruña
Ocupaciónenxeñeira civil, escritora de literatura infantil e xuvenil
PaiManuel Canosa Santamaría
NaiConcha Blanco
Fillosdúas fillas
Linguagalego
Coñecida pora súa participación como xurado en programas concurso da TVG
EstudosLicenciada en Enxeñaría de Camiños, Canais e Portos
Profesiónenxeñeira civil, escritora
PremiosVéxase o texto
Na rede
Twitter: _MariaCanosa AELG: 315 Dialnet: 2614813 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

María Canosa Blanco, nada en Cee o 20 de agosto de 1978, é unha enxeñeira de Camiños, Canais e Portos galega,[1] coñecida pola súa participación como xurado en programas concurso da Televisión de Galicia e como escritora de literatura infantil e xuvenil.[2][3]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Filla da escritora Concha Blanco Blanco e do profesor e escultor Manuel Canosa Santamaría[4], trasladouse á Coruña desde a súa vila natal para os seus estudos universitarios, titulándose como Enxeñeira de Camiños, Canais e Portos pola Universidade da Coruña.[5]

Traballou como enxeñeira e foi Directora de Proxectos no Centro de Coñecemento da Costa da Morte. Desde os seus inicios profesionais compaxinou a súa faceta de enxeñeira coa de escritora, así como a de guionista de distintos programas da TVG. Dalgunhas das súas obras fixéronse adaptacións teatrais.

María Canosa e Jorge
María Canosa e Jorge Mira son os expertos do concurso Coma un allo da TVG
Presentadores de Coma un allo da TVG

Colabora como articulista en La Voz de Galicia,[6] e foi contertulia en varios programas radiofónicos da Radio Galega e de Radio Voz. Ocupou o posto de "experta" en letras no concurso Cifras e letras da TVG desde setembro do 2011,[7] ata principios de 2013, cando deixou de emitirse o concurso. Cifras e letras foi substituído polo concurso Verbas van, en que tamén ocupou o posto de experta. Actualmente mantén esta actividade no programa Coma un allo.

Recibiu distintos premios literarios, entre os que destacan o Premio Merlín de Literatura Infantil, convocado por Edicións Xerais, no ano 2017, pola obra Muriel.[8][9]

Obra[editar | editar a fonte]

Literatura infanto-xuvenil[editar | editar a fonte]

Narrativa[editar | editar a fonte]

Ensaio[editar | editar a fonte]

Poesía[editar | editar a fonte]

Obras colectivas[editar | editar a fonte]

  • Dezaseis relatos, 1995, Concello de Pontedeume.
  • Nós, 1997, Batallón Literario da Costa da Morte.
  • Rumbo ás illas. Escritores da Costa da Morte nas Sisargas, 1997, Asociación Cultural Monte Branco/Asociación Neria, O Couto, Ponteceso.
  • O trasno rebuldeiro (Antoloxía de literatura infantil da Costa da Morte), 1997, Asociación Neria.
  • Mini-relatos, 1999, Libraría Cartabón.
  • Narradoras, 2000, Xerais.
  • Achegamento ao libro, 2001.
  • A Coruña á luz das letras, 2008, Trifolium.
  • Letras novas, 2008, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
  • Tres blues e un rap, 2008, Galix-Xunta de Galicia.
  • Ditos sobre o libro e a lectura, 2009. Concello da Coruña.
  • Guía viva de ortodoxos y heterodoxos en la poesía contemporánea gallega, 2012, Endymion Poesía.
  • O libro dos Reis Magos, 2012, Xunta de Galicia.
  • Contos da taberna, 2014, Edicións Embora.
  • 150 Cantares para Rosalía de Castro, 2015, libro electrónico.
  • Será correcto?, con Concha Blanco, 2016, Hércules de Edicións.
  • Relatos da Ulloa, 2019, Instituto de Estudos Ulloáns/Gadis.
  • Libres e vivas (2021). Galaxia. 196 páxs. ISBN 978-84-9151-586-9.[16]

Premios[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "María Canosa". Edicións Xerais de Galicia. 
  2. "Canosa , María". Editorial Galaxia. Consultado o 2023-03-07. 
  3. "autor/a A Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2023-03-07. 
  4. "Una boda muy literaria". La Voz de Galicia. 4 de xuño de 2010. 
  5. "María Canosa Blanco Galegos Gallegos". galegos.galiciadigital.com. Consultado o 2023-03-07. 
  6. "María Canosa". La Voz de Galicia. 
  7. "María Canosa, nova colaboradora de "Cifras e Letras": «Gústanme tanto as ciencias coma as letras, a técnica aliméntame a cabeza e a literatura, o corazón»". CRTVG. 20 de setembro de 2011. 
  8. "María Canosa: «’Muriel’ naceu da necesidade de espir os sentimentos, ao calado, en voz baixa»". Edicións Xerais de Galicia. 3 de novembro de 2017. Arquivado dende o orixinal o 12 de setembro de 2019. Consultado o 01 de febreiro de 2019. 
  9. Patricia Blanco (31 de outubro de 2017). "«Muriel», o premio Merlín de María Canosa, xa na rúa". La Voz de Galicia. 
  10. "Emilia Pardo Bazán. Una mente poderosa". bibliotraducion.uvigo.es. Consultado o 2022-01-12. 
  11. Nicolás, Ramón (2022-11-30). "Saínza, a punkiereteira, de Cristian F. Caruncho e María Canosa". Caderno da crítica. Consultado o 2022-12-30. 
  12. Acosta, Susan (2022-12-30). "«Saínza, a punkiereteira» e o espírito tanxugueiro". La Voz de Galicia. Consultado o 2022-12-30. 
  13. "“Non é París”, a nova novela de María Canosa". bolanda.es. Consultado o 2023-03-07. 
  14. "Ficha do libro. Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2019-10-11. 
  15. "La Peregrina Gastrónoma". Somos Libros (en castelán). Consultado o 2023-03-07. 
  16. "Libres e vivas". Editorial Galaxia. Consultado o 2021-02-10. 
  17. "María Canosa, Premio Rosalía de Castro da Deputación da Coruña". La Voz de Galicia. 2022-05-31. Consultado o 2022-06-01. 
  18. culturagalega.org (2022-12-30). "A obra gañadora aborda a problemática dos nenos con Asperger". culturagalega.org. Consultado o 2022-12-30. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]