Mieczysław Figarski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Figarski
Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1917
Sławinek

Data i miejsce śmierci

3 grudnia 1992
Zakopane

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Jezuici

Prezbiterat

24 października 1943

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami

Mieczysław Figarski (ur. 25 stycznia 1917 w Sławinku koło Lublina, zm. 3 grudnia 1992 w Zakopanem) – polski duchowny katolicki, jezuita, więziony w latach PRL.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Jakuba i Agnieszki z Jaroszków. Mając ukończone cztery klasy gimnazjalne 30 lipca 1932 w Kaliszu wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. W czasie II wojny światowej przebywał w klasztorze w Starej Wsi, gdzie odbywał kurs teologiczny. Uczestniczył jednocześnie w konspiracji, brał udział w potajemnym wynoszeniu z magazynów niemieckich żywności, która była następnie wysyłana do obozów koncentracyjnych. 24 października 1943 został w Starej Wsi wyświęcony na kapłana. Był m.in. prokuratorem Wydawnictw Księży Jezuitów w Warszawie, a od 1945 ekonomem Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej.

W 1959 został aresztowany i osadzony w więzieniu na Rakowieckiej w Warszawie, potem był więziony w Siedlcach. Postawiono mu zarzuty szpiegostwa, przestępstw dewizowych, przestępstw podatkowych. Przebywał w areszcie przez dwa lata. Po zwolnieniu powrócił do pracy duszpasterskiej, kolejno w Łodzi i Szczecinie. W latach 1963–1966 był kapelanem sióstr zakonnych w Szczawnicy; od 1966 pełnił analogiczną posługę w Zakopanem. Współpracował z Wydawnictwem Apostolstwa Modlitwy jako tłumacz książek religijnych.

Został odznaczony – za działalność w czasie wojny – Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Zmarł w Zakopanem 3 grudnia 1992.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wanda Musialik, Mieczysław Figarski, w: Leksykon duchowieństwa represjonowanego w PRL w latach 1945–1989, tom III (praca zbiorowa pod redakcją naukową Jerzego Myszora), Wydawnictwo Księży Werbistów VERBINUM, Warszawa 2006, s. 56