Moody’s

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Moody’s
Moody’s Corporation
Logo
ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Nowy Jork

Siedziba

7 World Trade Center, Nowy Jork

Data założenia

1909

Forma prawna

spółka publiczna

Dyrektor

Raymond W. McDaniel Jr. (CEO)

Zatrudnienie

12 000 (2017)

Giełda

NYSE: MCO

Położenie na mapie Manhattanu
Mapa konturowa Manhattanu, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Moody’s”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Moody’s”
Położenie na mapie stanu Nowy Jork
Mapa konturowa stanu Nowy Jork, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Moody’s”
Położenie na mapie Nowego Jorku
Mapa konturowa Nowego Jorku, w centrum znajduje się punkt z opisem „Moody’s”
40°42′48″N 74°00′43″W/40,713333 -74,011944
Strona internetowa

Moody’s lub Agencja Moody’s (oryg. Moody’s Corporation, NYSE: MCO) – spółka dominująca Moody’s Investors Service, która zapewnia ratingi kredytowe i badania dotyczące instrumentów dłużnych i papierów wartościowych oraz Moody's Analytics, który oferuje oprogramowanie, doradztwo i badania do celów analiz kredytowych, badań ekonomicznych i zarządzania ryzykiem finansowym.

Moody’s Corporation, który osiągnął przychody 1,8 mld USD w 2009, zatrudnia około 4300 osób na całym świecie i obecny jest w 26 krajach. Moody’s jest obok Fitch Ratings i Standard & Poor's jedną z trzech największych agencji ratingowych na świecie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

John Moody (1868–1958) był samoukiem, cechującym się silnym zmysłem przedsiębiorczości, przekonaniem o potrzebach społeczności w obszarze inwestycji, a także talentem dziennikarskim. Opierając się na jego ocenie potrzeb rynku, jego przedsiębiorstwo John Moody & Company opublikowało podręcznik Moody’s Manual of Industrial and Miscellaneous Securities (Podręcznik Moody’ego przemysłowych i innych papierów wartościowych) w 1900. Podręcznik zawierał informacje i statystyki dotyczące akcji, obligacji, instytucji finansowych, agencji rządowych, produkcji, wydobycia i żywności. W ciągu dwóch miesięcy nakład został wyprzedany.

Po załamaniu na giełdzie w 1907, przedsiębiorstwo Moody’s nie mając odpowiedniego kapitału, była zmuszona do odsprzedaży praw do podręcznika.

W 1909 John Moody wrócił na rynek finansowy z nowym pomysłem: zamiast zbierania informacji na temat nieruchomości, kapitalizacji i zarządzaniu przedsiębiorstwami, wystąpił z ofertą dla inwestorów w zakresie analizy wartości zabezpieczeń i oceny stopnia możliwej niewypłacalności. Jego przedsiębiorstwo opublikowało książkę, w której przeanalizowano losy spółek i wartość ich zabezpieczeń. Wnioski oparte były na podstawie przyjętych przez przedsiębiorstwo standardów wykorzystywanych do sprawozdawczości kredytowej od końca 1800. Moody’s stał się pierwszym przedsiębiorstwem, która zaczęła analizować wiarygodność rządowych obligacji.

W 1913 rozszerzył swoją bazę analizowanych spółek, rozpoczynając od oceny przedsiębiorstw przemysłowych i użyteczności publicznej. W dniu 1 lipca 1914 Moody’s zaczął rozwijać zasięg ratingu obligacji wyemitowanych przez amerykańskie miasta i gminy. W 1924 agencja Moody’s obejmowała prawie 100 procent rynku amerykańskich obligacji.

Moody’s w dalszym ciągu publikowała i monitorowała oceny. W 1970 agencja Moody’s rozpoczęła praktyki pobierania opłat od emitentów, jak i inwestorów za usługi ratingowe, czego uzasadnieniem była konieczność zatrudnienia dużej ilości osób oraz zakupu skomplikowanych programów ekonometrycznych i z uwagi na zwiększenie zakresu i stopnia komplikacji rynków kapitałowych.

Skala ratingowa Moody’s[edytuj | edytuj kod]

A – ocena inwestycyjna
  • Aaa – obligacje najwyższej jakości, niemal wolne od ryzyka
  • Aaa
Aa – obligacje wysokiej jakości o bardzo niskim ryzyku
A – obligacje klasy średniej-wyższej o stosunkowo niskim ryzyku
  • A1, A2, A3 (odpowiednio A+, A, A− w skali S&P)
B – ocena spekulacyjna
  • Baa – obligacje o umiarkowanym ryzyku
  • Baa1, Baa2, Baa3
Ba – obligacje obarczone ryzykiem
  • Ba1, Ba2, Ba3
B – obligacje o wysokim ryzyku
  • B1, B2, B3
C – ocena wysoce spekulacyjna
  • Caa – obligacje o bardzo wysokim ryzyku
  • Caa1, Caa2, Caa3
Ca – obligacje niemal niewypłacalne
  • Ca
C – obligacje oceniane najniżej, niewypłacalne tj. w stanie default
  • C

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]