ข้ามไปเนื้อหา

หนูหริ่ง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Mus)

หนูหริ่ง
ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: ยุคไมโอซีนตอนกลาง -ปัจจุบัน, 15–0Ma
หนูหริ่งบ้าน (M. musculus)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ แก้ไขการจำแนกนี้
โดเมน: ยูแคริโอตา
Eukaryota
อาณาจักร: สัตว์
Animalia
ไฟลัม: สัตว์มีแกนสันหลัง
Chordata
ชั้น: สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
Mammalia
อันดับ: อันดับสัตว์ฟันแทะ
วงศ์: วงศ์หนู
วงศ์ย่อย: วงศ์ย่อยหนู
เผ่า: Murini

Winge, 1887
สกุล: Mus

Clerck, 1757
ชนิดต้นแบบ
Mus musculus[1][2]
Linnaeus, 1758
สกุลย่อย

หนูหริ่ง เป็นสกุลของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กสกุลหนึ่ง ในอันดับสัตว์ฟันแทะ (Rodentia) ในวงศ์ Murinae ในวงศ์ใหญ่ Muridae ใช้ชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Mus

หนูหริ่งเป็นหนูที่มีขนาดเล็ก มีรูปร่างทั่วไปคล้ายกับหนูในสกุล Rattus แต่ก็ยังมีขนาดเล็กกว่า แม้แต่หนูจี๊ด (R. exulans) ซึ่งเป็นหนูที่มีขนาดเล็กที่สุดในสกุล หนูหริ่งก็ยังเล็กกว่า[3] ตัวเมียเข้าสู่วัยเจริญพันธุ์เมื่ออายุได้ 1–1.5 เดือน ขณะที่ตัวผู้ 1–2 เดือน[4]

หนูหริ่งเป็นหนูอีกจำพวกหนึ่งที่สามารถพบได้ทั่วไปทั้งในบ้านเรือนและในพื้นที่เกษตรกรรมด้วย ถือเป็นหนูนา ที่เป็นศัตรูพืชที่สำคัญอีกจำพวกหนึ่งรวมกับหนูในสกุลอื่น[5]

หนูหริ่งชนิดที่เป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดี คือ หนูหริ่งบ้าน (M. musculus) ซึ่งเป็นหนูอีกชนิดหนึ่งที่พบได้ทั่วไปในบ้านเรือน ซึ่งเป็นชนิดที่นิยมนำมาเป็นสัตว์ทดลองในทางวิทยาศาสตร์และการแพทย์ และได้มีการพัฒนาสายพันธุ์จนกลายมาเป็นสัตว์เลี้ยงเพื่อความเพลิดเพลิน ในแบบที่เป็นหนูเผือกทั้งตัว หรือมีสีสันที่หลากหลายในตัวเดียว เรียกว่า "หนูถีบจักร" หรือ "หนูขาว" โดยเริ่มครั้งแรกมาจากพระราชวังในจีนและญี่ปุ่น[6] นอกจากนี้แล้ว หนูมาซิโดเนีย (M. macedonicus) ที่แพร่กระจายพันธุ์ในภูมิภาคเมเตอร์เรเนียนและประเทศในแถบตะวันออกกลางที่ติดกับทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ยังเป็นสัตว์รังควานที่รบกวนมนุษย์มานานแล้วถึง 15,000 ปี ซึ่งเป็นยุคก่อนประวัติศาสตร์ เป็นยุคก่อนที่มนุษย์จะรู้จักการเพาะปลูกเสียอีก โดยเข้ามาหาอาหารถึงในชุมชนมนุษย์ โดยมีหลักฐานเป็นฟอสซิลฟันของหนูชนิดนี้นับพันตัว[7]

ปัจจุบันได้มีการอนุกรมวิธานหนูหริ่งไว้ประมาณ 38 ชนิด ในประเทศไทยพบทั้งหมด 6 ชนิด นอกจากหนูหริ่งบ้านแล้ว ยังมี หนูหริ่งใหญ่ (M. cookii), หนูหริ่งนาหางสั้น (M. cervicolor), หนูหริ่งนาหางยาว (M. caroli), หนูหริ่งป่าใหญ่ขนเสี้ยน (M. shotridgei) และหนูหริ่งป่าเล็กขนเสี้ยน (M. pahari) [8]

การจำแนก

[แก้]

รายการข้างล่างคือสกุลย่อย ชนิด และชนิดย่อยของหนูหริ่ง:[9]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Hemming, Francis, บ.ก. (1958) [1910]. "Opinion 16. The Status of Prebinomial Specific Names (Published Prior to 1758) Under Art. 30d". Opinions and Declarations Rendered by the International Commission on Zoological Nomenclature. 1 (B): 37.
  2. Oldfield, Thomas (1911). "The Mammals of the Tenth Edition of Linnæus; an Attempt to fix the Types of the Genera and the exact Bases and Localities of the Species". Proceedings of the Zoological Society of London. 1911 (1): 146. doi:10.1111/j.1469-7998.1911.tb06995.x.
  3. ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับหนู
  4. "เรื่องของหนู". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-06-12. สืบค้นเมื่อ 2013-01-12.
  5. หนู[ลิงก์เสีย]
  6. หนูไมซ์
  7. หน้า 7 โลกาภิวัฒน์ GLOBALIZATION, หนูรังควานชุมชนมนุษย์ มาตั้งแต่ 15,000 ปีก่อน. ไทยรัฐปีที่ 68 ฉบับที่ 21642: วันพุธที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2560 ขึ้น 9 ค่ำ เดือน 5 ปีระกา
  8. หน้า 158-183, สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในประเทศไทยและภูมิภาคอินโดจีน (กรุงเทพมหานคร, พ.ศ. 2543) โดย กองทุนสัตว์ป่าโลก ISBN 974-87081-5-2
  9. "Mus (mouse, genus)". NCBI taxonomy (ภาษาอังกฤษ). Bethesda, MD: National Center for Biotechnology Information. สืบค้นเมื่อ 9 February 2018.
  10. T. Cucchi; A. Orth; J.-C. Auffray; S. Renaud; L. Fabre; J. Catalan; E. Hadjisterkotis; F. Bonhomme; J.-D. Vigne (23 June 2006). "A new endemic species of the subgenus Mus (Rodentia, Mammalia) on the Island of Cyprus". Zootaxa. Magnolia Press. 1241 (1). doi:10.11646/zootaxa.1241.1.1.
  11. Meheretu, Yonas; Šumbera, Radim; Bryja, Josef (2015-02-01). "Enigmatic Ethiopian endemic rodent Muriculus imberbis (Rüppell 1842) represents a separate lineage within genus Mus". Mammalia (ภาษาอังกฤษ). 79 (1): 15–23. doi:10.1515/mammalia-2013-0119. ISSN 1864-1547. S2CID 87805083.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]

ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Mus ที่วิกิสปีชีส์