Noemi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Noemi (hebr. Naomi, נָעֳמִי) – imię żeńskie pochodzenia semickiego. Wywodzi się od hebrajskiego słowa oznaczającego „moja słodycz”[1].

Według starotestamentowej Księgi Rut Noemi była żoną Elimeleka z Betlejem i matką jego dwóch synów. W czasie wielkiego głodu Noemi opuściła rodzinne miasto i udała się ze swym mężem do kraju Moabu, by tam się osiedlić. Tam też straciła męża i synów. Przeżyły wraz z nią jej dwie synowe Orpa i Rut. Orpa odeszła, a druga synowa, Rut pozostała wraz z Noemi[2].
Kiedy wróciły do Betlejem, ludzie pytali:

„Czyż to nie Noemi?” Ona zaś powiedziała: „Nie nazywajcie mnie więcej Noemi (tzn. ‘Moja Słodycz’),
Nazwijcie mnie raczej Gorzka (po hebrajsku ‘Mara’), bo Wszechmogący napełnił mnie wielką goryczą”[3].

Następnie Noemi wyswatała Rut za swego krewnego Booza, a kiedy urodził im się syn Obed, Noemi została jego niańką. Wnukiem Obeda był król Dawid. Dzieje Noemi i Rut ilustrują wielką miłość rodzinną oraz poszanowanie prawa i obyczaju.

Noemi imieniny obchodzi 14 grudnia.

Warianty imienia w innych językach[edytuj | edytuj kod]

Znane osoby noszące imię Noemi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. "Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu", wydawnictwo Święty Paweł, format mały, Radom 2008 (Rt,1,2) s. 523.
  2. "Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu", wydawnictwo Święty Paweł, format mały, Radom 2008 (Rt,1,1-22) s. 523-524.
  3. "Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu", wydawnictwo Święty Paweł, format mały, Radom 2008 (Rt,1,19-20) s. 524.