Osipowicze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osipowicze
Асіповічы
Ilustracja
Budynek administracji rejonu
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Białoruś

Obwód

 mohylewski

Rejon

osipowicki

Wysokość

126 m n.p.m.

Populacja (2010)
• liczba ludności


32 400[1]

Nr kierunkowy

+375 2235

Kod pocztowy

213759 – 213761, 213763 – 213765

Tablice rejestracyjne

6

Położenie na mapie obwodu mohylewskiego
Mapa konturowa obwodu mohylewskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Osipowicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Osipowicze”
Ziemia53°17′36″N 28°38′32″E/53,293333 28,642222
Strona internetowa

Osipowicze (biał. Асiповiчы, Asipowiczy, ros. Осиповичи, Osipowiczi) − miasto na Białorusi, położone w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu osipowickiego, 136 km od Mohylewa, nad rzeką Sinią (dopływem Świsłoczy). 32,4 tys. mieszkańców (2010). Węzeł kolejowy, przemysł drzewny, papierniczy, środków transportu, lekki, metalowy, mineralny. Na północ od miasta znajduje się największa na Białorusi elektrownia wodna na rzece Świsłocz.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś znana już w XVIII wieku. Do 1793 leżała w obrębie województwa mińskiego I Rzeczypospolitej, po czym na skutek II rozbioru Polski została zajęta przez Imperium Rosyjskie. W 1872 o 2 km od wsi powstała stacja kolejowa Osipowicze na trasie kolei lipawo-romeńskiej (linia HomelMińsk). W okresie Imperium Rosyjskiego miejscowość administracyjnie należała do guberni mińskiej, powiatu bobrujskiego, gm. Zamosze.

Od 1922 miejscowość stała się siedzibą powiatu, w 1924 została miasteczkiem i centrum administracyjnym rejonu w okręgu bobrujskim. W latach 1935–1965 miejscowość zmieniała kilkukrotnie swój przydział administracyjny i raz podlegała pod obwód bobrujski, raz pod mohylewski.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w sierpniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1300 osób. 5 lutego 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali na cmentarzu żydowskim. Sprawcami zbrodni był kombinowany oddział złożony z SS, 7 kompanii 339 Dywizji Piechoty oraz lokalnej białoruskiej policji[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
  2. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1713.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]