Saint-Martin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wspólnota Saint-Martin
Collectivité de Saint-Martin
Wspólnota zamorska
Godło Flaga
Godło Flaga
Hymn:
La Marseillaise
(Marsylianka)
Państwo

 Francja

Siedziba

Marigot

Data powstania

22 lutego 2007

Zarządzający

Aline Hanson[1]

Powierzchnia

53,2 km²

Populacja (2017)
• liczba ludności


32 125[2]

• gęstość

604 os./km²

Strefa czasowa

UTC -4

Języki urzędowe

francuski

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa
Widok na Marigot

Saint-Martin (Wspólnota Saint-Martin) – terytorium zależne Francji leżące w Małych Antylach zajmujące północną część wyspy o tej samej nazwie oraz kilka mniejszych wysepek. Stolicą Saint-Martin jest miasto Marigot (5,7 tys. mieszkańców).

Terytorium zostało utworzone 22 lutego 2007 roku, a do tego czasu było jedną z jednostek administracyjnych wchodzących w skład Gwadelupy. Jako część Gwadelupy, będącej regionem zamorskim Francji, Saint-Martin wchodziło w skład Unii Europejskiej. Administracyjnie Saint-Martin stanowi jedną gminę (commune de Saint-Martin), która w czasach przynależności do Gwadelupy wchodziła w skład okręgu Saint-Martin i Saint-Barthélemy (Arrondissement de Saint-Martin-Saint-Barthélemy).

W referendum, które odbyło się 7 grudnia 2003, 76,17% głosujących opowiedziało się za odłączeniem Saint-Martin od Gwadelupy i utworzeniem osobnego terytorium zależnego. Zgodnie z ustawą przyjętą przez francuski parlament 7 lutego 2007 roku, która weszła w życie 22 lutego 2007, Saint-Martin jest zbiorowością zamorską (collectivité d’outremer, taki sam status jednocześnie uzyskała inna wyspa wchodząca do 2007 w skład Gwadelupy – Saint-Barthélemy). Saint-Martin, w momencie odłączenia od Gwadelupy, przestał być częścią Unii Europejskiej[3]. Ponownie jest częścią Unii od dnia wejścia w życie traktatu lizbońskiego (1 grudnia 2009).

Geografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Sint Maarten (wyspa).

Terytorium Saint-Martin leży na niewielkiej wyspie cechującej się górzystym charakterem, gdzie najwyższe wzniesienia osiągają jedynie 400 m n.p.m. Na obszarze Saint-Martin, jak i całej wyspy panuje klimat równikowy, a szatę roślinną stanowią wilgotne sawanny i niewielkie fragmenty lasów tropikalnych. Przyroda jest w znacznym stopniu zdegradowana. Fauna należy do antylskiej krainy neotropikalnej.

Przez główną wyspę przebiega granica lądowa z holenderskim terytorium Sint Maarten.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według danych z 2011 roku ludność miała następujące pochodzenie[4]:

Religia[edytuj | edytuj kod]

Struktura religijna w 2011 roku[4]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Saint-Martin. World Statesmen.org – Ben M. Cahoon. [dostęp 2015-01-23]. (ang.).
  2. The World Factbook – Central Intelligence Agency [online], www.cia.gov [dostęp 2017-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-22] (ang.).
  3. http://ec.europa.eu/external_relations/kimb/docs/trading_guidelines0108_pl.pdf.
  4. a b Central America :: Sint Maarten – The World Factbook – Central Intelligence Agency [online], www.cia.gov [dostęp 2019-09-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-26].