สมเสร็จ

สมเสร็จ; ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: 33.9–0Ma PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Early Oligocene – Recent
	ชนิดของสมเสร็จในรูป เรียงจากซ้ายบนตามเข็มนาฬิกา: สมเสร็จอเมริกาใต้ (Tapirus terrestris) สมเสร็จภูเขา (Tapirus pinchaque) สมเสร็จมลายู (Tapirus indicus) และสมเสร็จอเมริกากลาง (Tapirus bairdii)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอตา; Eukaryota
อาณาจักร:	สัตว์; Animalia
ไฟลัม:	สัตว์มีแกนสันหลัง; Chordata
ชั้น:	สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม; Mammalia
อันดับ:	อันดับสัตว์กีบคี่;
เคลด:	Tapiromorpha;
อันดับย่อย:	Ceratomorpha;
วงศ์ใหญ่:	Tapiroidea;
วงศ์:	Tapiridae; ; Gray, 1821
สกุลต้นแบบ
	Tapirus; Brisson, 1762
Genera
	About 15 †Eotapirus Cerdeno & Ginsburg, 1988 ; †Hesperaletes Colbert, 2006 ; †Heteraletes Peterson, 1932 ; †Miotapirus Schlaikjer, 1937 ; †Nexuotapirus Albright, 1998 ; †Palaeotapirus Filhol, 1888 ; †Paratapirus Depéret, 1902 ; †Plesiocolopirus Schoch, 1989 ; †Plesiotapirus Qiu, Yan & Sun, 1991 ; †Protapirus Filhol, 1877 (=†Tanyops Marsh, 1894) ; †Selenolophodon Chang & Zhai, 1978 ; †Tapiravus Marsh, 1877 ; †Tapiriscus Kretzoi, 1951 ; †Teleolophus Matthew & Granger, 1925 (=†Pachylophus Tong & Lei, 1984) ; Tapirus Brisson, 1762 ; Tapirella Palmer, 1903 (currently a synonym or subgenus of Tapirus) ; Acrocodia Goldman, 1913 (currently a synonym or subgenus of Tapirus) ; †Megatapirus Matthew & Granger, 1923 (currently a subgenus of Tapirus);
	Distribution of extant species
ชื่อพ้อง
	Elasmognathinae Gray, 1867;

สมเสร็จ^[8] (อังกฤษ: Tapir, สัทอักษรสากล: /ˈteɪpər/, tay-pər)^[9]^[10] เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม กินพืชขนาดใหญ่ ในวงศ์ Tapiridae^[3] เป็นสัตว์มีหน้าตาประหลาด มีลักษณะของสัตว์หลายชนิดผสมอยู่ในตัวเดียวกัน มีจมูกที่ยื่นยาวออกมาคล้ายงวงของช้าง ลำตัวคล้ายหมูที่มีขายาว หางสั้นคล้ายหมีและมีกีบเท้าคล้ายแรด อาศัยในป่าทึบในแถบอเมริกาใต้, อเมริกากลาง, และ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีทั้งหมดสี่ชนิด คือ สมเสร็จอเมริกาใต้, สมเสร็จมลายู, สมเสร็จอเมริกากลาง และสมเสร็จภูเขา ทั้งสี่ชนิดถูกจัดสถานะเป็นใกล้สูญพันธุ์หรือเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ สมเสร็จเป็นญาติใกล้ชิดกับสัตว์กีบคี่อื่น ได้แก่ ม้า และแรด

การจำแนก

สกุลที่ยังไม่สูญพันธ์ุ

Tapirus

สกุลของสมเสร็จที่สูญพันธุ์ไปแล้วตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์

† Colodon
† Dilophodon
† Heteraletes
† Megatapirus
† Miotapirus
† Nexuotapirus
† Palaeotapirus
† Paratapirus
† Plesiocolopirus
† Plesiotapirus
† Protapirus (ชื่อพ้อง Tanyops)
† Selenolophodon
† Tapiravus
† Teleolophus

ลักษณะ

ขนาดขึ้นอยู่กับชนิด โดยมากยาวประมาณ 2 เมตร สูง 1 เมตร จรดหัวไหล่ หนัก 150-300 กิโลกรัม ขนสั้นมีสีน้ำตาลถึงเทาเกือบดำ ยกเว้นสมเสร็จมลายู ที่มีสีขาวพาดกลางลำตัว และสมเสร็จภูเขา ที่มีขนยาว สมเสร็จทุกชนิดมีหูรูปไข่ ปลายหูสีขาว มนกลม ก้นห้อย หางอวบ สั้น ขาหน้ามีกีบเท้า 4 กีบ ขาหลังมี 3 กีบ ช่วยให้สามารถเดินบนโคลนหรือพื้นที่อ่อนนุ่มได้ ลูกสมเสร็จมีขนลายทาง หรือลายจุดเพื่อพรางตัว เพศเมียมีเต้านมเต้าคู่เดียว^[11]

สมเสร็จมีฟันซึ่งสามารถเขียนเป็นสูตรได้ว่า ${\tfrac {3.1.4.3}{3.1.3-4.3}}$ ทั้งหมด 42-44 ซี่ มีฟันเขี้ยวสั้น ๆ ซึ่งไม่เหมือนสัตว์กีบคู่อย่างอื่น เช่น แรด^[12]^[13]

พฤติกรรมและความผูกพันกับมนุษย์

สมเสร็จ ทั้งหมดมีพฤติกรรมและความเป็นอยู่ใกล้เคียงกัน โดยเป็นสัตว์ที่หากินตามลำพังหรือเป็นคู่ในป่าดิบชื้น ที่มีความชุ่มชื้นหรือใกล้แหล่งน้ำ โดยจะใช้จมูกที่ยาวเหมือนงวงในการช่วยดมกลิ่นและดึงกิ่งไม้ในพุ่มไม้กินเป็นอาหาร ซึ่งสมเสร็จสามารถที่จะกินไม้ที่มีพิษบางชนิดได้ด้วย เป็นสัตว์ที่ชอบแช่น้ำหรือโคลน เมื่อยามพบกับศัตรูจะหนีลงไปในน้ำ ซึ่งบางครั้งอาจแช่ลงไปทั้งตัวโผล่มาแค่งวงเพื่อหายใจก็ได้ เป็นสัตว์ที่หากินในเวลากลางคืน ลูกอ่อนที่เกิดมาใหม่จะมีลวดลายตามตัวเหมือนแตงไทย คล้ายลูกหมูป่า

สมเสร็จ เป็นสัตว์ที่มีระบบสายตาที่ไม่ดี แต่มีระบบประสาทรับฟังทางหูและดมกลิ่นดีเยี่ยม ปกติเป็นสัตว์ที่มีอุปนิสัยเรียบร้อย ไม่ก้าวร้าว แต่เคยมีรายงานว่า สมเสร็จอเมริกากลางตัวหนึ่งในสวนสัตว์โจมตีด้วยกรามใส่ผู้ดูแลซึ่งเป็นผู้หญิง เมื่อปี ค.ศ. 1998 จนได้รับบาดเจ็บสาหัสถึงขั้นพิการแขนขาด^[14] สมเสร็จเป็นสัตว์ที่อ้างอิงถึงในวัฒนธรรมและความเชื่อของญี่ปุ่น ด้วยการเป็นปีศาจตนหนึ่งที่กินความฝัน หรือฝันร้ายของผู้คนในนอนหลับเมื่อยามค่ำคืน เรียกว่า "บะกุ" (ญี่ปุ่น: 獏, 貘) เป็นต้น^[15]

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 "Protapirus". Paleobiology Database. สืบค้นเมื่อ 2021-04-20.
↑ Gray, J.E. (1821). "On the natural arrangement of vertebrose animals". The London Medical Repository Monthly Journal and Review. 15: 296–310.
↑ ^3.0 ^3.1 ^3.2 Grubb, P. (2005). "Order Perissodactyla". ใน Wilson, D.E.; Reeder, D.M (บ.ก.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 633. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
↑ "Teleolophus". Paleobiology Database. สืบค้นเมื่อ 2023-04-20.
↑ ^5.0 ^5.1 Grubb, P. (2005). "Order Perissodactyla". ใน Wilson, D.E.; Reeder, D.M (บ.ก.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 633. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
↑ ^6.0 ^6.1 ^6.2 Hulbert, R.C. (2010). "A new early Pleistocene tapir (Mammalia: Perissodactyla) from Florida, with a review of Blancan tapirs from the state" (PDF). Bulletin of the Florida Museum of Natural History. 49 (3): 67–126. doi:10.58782/flmnh.ezjr9001.
↑ "Tapiridae". Global Biodiversity Information Facility (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-11-08.
↑ สมเสร็จ จากพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542
↑ "Definition of tapir". Merriam-Webster. สืบค้นเมื่อ April 26, 2021.
↑ "Collins Dictionary". สืบค้นเมื่อ 18 June 2024.
↑ Gorog, A. 2001. Tapirus terrestris, Animal Diversity Web. Retrieved June 19, 2006.
↑ Ballenger, L. and P. Myers. 2001. "Tapiridae" (On-line), Animal Diversity Web. Retrieved June 20, 2006.
↑ Huffman, Brent. Order Perissodactyla at Ultimate Ungulate
↑ "Woman's arm bitten off in zoo attack", Associated Press report by Jay Hughes, 20 Nov 1998
↑ แล็ฟคาดิโอ เฮิร์น แปลโดย ปาริฉัตร เสมอแข, ผุสดี นาวาวิจิต. เรื่องผีผี. กรุงเทพมหานคร : ผีเสื้อ, พ.ศ. 2543. ISBN 974-14-0143-4

แหล่งข้อมูลอื่น

IUCN/SSC Tapir Specialist Group
The Tapir Gallery at The Tapir Preservation Fund website เก็บถาวร 2005-08-31 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
World Tapir Day website
Tapir Specialist Group website
Baird's Tapir Project of Costa Rica เก็บถาวร 2012-07-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
In the Name of the Tapir: Confusions and Conclusions เก็บถาวร 2007-09-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน a paper by Stefan Seitz about misidentification of tapirs by zoo visitors, including a zoological description of tapirs in rhyme

ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Tapiridae ที่วิกิสปีชีส์

[FW1-1] 1.0 ^1.1 "Protapirus". Paleobiology Database. สืบค้นเมื่อ 2021-04-20.

[Gray,_1821-2] Gray, J.E. (1821). "On the natural arrangement of vertebrose animals". The London Medical Repository Monthly Journal and Review. 15: 296–310.

[MSW1-3] 3.0 ^3.1 ^3.2 Grubb, P. (2005). "Order Perissodactyla". ใน Wilson, D.E.; Reeder, D.M (บ.ก.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 633. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.

[FW2-4] "Teleolophus". Paleobiology Database. สืบค้นเมื่อ 2023-04-20.

[MSW2-5] 5.0 ^5.1 Grubb, P. (2005). "Order Perissodactyla". ใน Wilson, D.E.; Reeder, D.M (บ.ก.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 633. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.

[Hulbert,_2010-6] 6.0 ^6.1 ^6.2 Hulbert, R.C. (2010). "A new early Pleistocene tapir (Mammalia: Perissodactyla) from Florida, with a review of Blancan tapirs from the state" (PDF). Bulletin of the Florida Museum of Natural History. 49 (3): 67–126. doi:10.58782/flmnh.ezjr9001.

[GBIF-7] "Tapiridae". Global Biodiversity Information Facility (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-11-08.

[8] สมเสร็จ จากพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542

[9] "Definition of tapir". Merriam-Webster. สืบค้นเมื่อ April 26, 2021.

[10] "Collins Dictionary". สืบค้นเมื่อ 18 June 2024.

[11] Gorog, A. 2001. Tapirus terrestris, Animal Diversity Web. Retrieved June 19, 2006.

[12] Ballenger, L. and P. Myers. 2001. "Tapiridae" (On-line), Animal Diversity Web. Retrieved June 20, 2006.

[13] Huffman, Brent. Order Perissodactyla at Ultimate Ungulate

[14] "Woman's arm bitten off in zoo attack", Associated Press report by Jay Hughes, 20 Nov 1998

[15] แล็ฟคาดิโอ เฮิร์น แปลโดย ปาริฉัตร เสมอแข, ผุสดี นาวาวิจิต. เรื่องผีผี. กรุงเทพมหานคร : ผีเสื้อ, พ.ศ. 2543. ISBN 974-14-0143-4

[1]

[2]

[3]

[7]

[4]

[5]

[6]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]