Gaan na inhoud

Heffing

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Tarief)
Die plakkaat onderskrif lees "British Workman: It's no use trying to hide it, guv'ner. We are going to vote for Tariff Reform"
'n Vroeë 1900's plakkaat vestig die aandag op 'n politieke debat oor heffingsbeleid.

'n Heffing (ook verkeerdelik bekend as 'n tarief) is 'n belasting opgelê deur die regering van 'n land of doeanegebied, of deur 'n supranasionale unie, op die invoere (of, uitsonderlik, uitvoere) van goedere. Behalwe dat dit 'n bron van inkomste is, kan invoerbelasting ook 'n vorm van regulering van buitelandse handel en beleid wees wat buitelandse produkte belas om binnelandse nywerheid aan te moedig of te beskerm.[1] "Beskermende heffings" is van die mees gebruikte instrumente van proteksionisme, saam met invoerkwotas en uitvoerkwotas en ander nie-heffing-versperrings tot handel.

Heffings kan vasgestel word uit 'n konstante som per eenheid van ingevoerde goedere of 'n persentasie van die prys, of veranderlik (die bedrag wissel volgens die prys). Heffings op invoere is ontwerp om die prys van ingevoerde goedere te verhoog om verbruik te ontmoedig. Die bedoeling is dat burgers eerder plaaslike produkte koop en sodoende hul land se ekonomie stimuleer. Heffings bied dus 'n aansporing om produksie te ontwikkel en invoere met binnelandse produkte te vervang. Heffings is bedoel om druk van buitelandse mededinging te verminder en die handelstekort te verminder. Hulle is histories geregverdig as 'n manier om "kindernywerhede" te beskerm en om invoervervanging-industrialisasie toe te laat (industrialisering van 'n nasie deur ingevoerde goedere met binnelandse produksie te vervang). Heffings kan ook gebruik word om kunsmatige lae pryse vir sekere ingevoerde goedere reg te stel, as gevolg van 'storting', uitvoersubsidies of valutamanipulasie. Die effek is om die prys van die goedere in die bestemmingsland te verhoog.

Daar is byna eenparige konsensus onder ekonome dat heffings selfvernietigend is en 'n negatiewe uitwerking op ekonomiese groei en ekonomiese welsyn het, terwyl vryhandel en die vermindering van handelshindernisse 'n positiewe uitwerking op ekonomiese groei het.[2][3][4][5][6]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Furceri, Davide; Hannan, Swarnali A.; Ostry, Jonathon D.; Rose, Andrew K. (2019). Macroeconomic Consequences of Tariffs. International Monetary Fund. p. 4. ISBN 9781484390061.
  2. Krugman, Paul R. (Mei 1993). "The Narrow and Broad Arguments for Free Trade". American Economic Review: Papers and Proceedings. 83 (3): 362–366. JSTOR 2117691.
  3. Mankiw, N. Gregory (26 April 2015). "Economists Actually Agree on This: The Wisdom of Free Trade". The New York Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Julie 2019. Besoek op 14 Junie 2023. Economists are famous for disagreeing with one another.... But economists reach near unanimity on some topics, including international trade.
  4. Poole, William (2004). "Free Trade: Why Are Economists and Noneconomists So Far Apart" (PDF). Federal Reserve Bank of St. Louis Review. 86 (5): 1. doi:10.20955/r.86.1-6. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 7 Desember 2017. Besoek op 14 Junie 2023. most observers agree that '[t]he consensus among mainstream economists on the desirability of free trade remains almost universal.'
  5. "Trade Within Europe | IGM Forum". igmchicago.org (in Engels (VSA)). 7 Desember 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Januarie 2017. Besoek op 24 Junie 2017.
  6. Wiseman, Paul (27 September 2024). "Trump favors huge new tariffs. How do they work?". Associated Press (in Engels (VSA)). Besoek op 12 Oktober 2024 – via PBS News.

Bronnelys

[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]