Bitumo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Tegmentokovraĵo kun bitumoj

Bitumo laŭ PIV estas natura aŭ pirogena miksaĵo de hidrokarbidoj, eventuale kun organikaj derivaĵoj. Ĝi estas akirita per varmigado. Bitumo povas esti gasa, likva aŭ solida, kaj estas solvebla per karbona dusulfido.

Laŭ Francisko Azorín bitumo estas Tera peĉo, el karbono, hidrogeno k. oksigeno, uzata por fabriki mastikojn, k.c.[1] Kaj li indikas etimologion el latina bitumen. Krome li indikas rilatan terminon kia bitumi, nome "Kovri aŭ ŝmiri per bitumo."[2]

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 35.
  2. Azorín, samloke.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]