Chinary Ung

Chinary Ung
	; Chinary Ung, 2020
Data i miejsce urodzenia	24 listopada 1942 ; Prey Lovea
Pochodzenie	kambodżańskie
Gatunki	muzyka poważna, muzyka współczesna
Zawód	kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Chinary Ung (ur. 24 listopada 1942 w Prey Lovea w prowincji Takêv^[1]^[2]) – amerykański kompozytor pochodzenia kambodżańskiego.

Życiorys

Ukończył klasę klarnetu w École de Musique w Phnom Penh (1963)^[1]. W 1964 roku jako stypendysta Asia Foundation wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie początkowo uczył się gry na klarnecie i dyrygentury w Manhattan School of Music w Nowym Jorku, a następnie studiował kompozycję u Chou Wen-chunga i Mario Davidovsky’ego na Columbia University, w 1974 roku uzyskując stopień doktora^[1]^[2]. Od 1987 do 1995 roku wykładał na Arizona State University, od 1995 roku prowadził wykłady na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego^[2]. Za kompozycję Inner Voices został nagrodzony w 1989 roku Grawemeyer Award^[1]^[2]. Był laureatem stypendiów fundacji Rockefellera, Forda, Guggenheima i Kusewickiego oraz nagrody Kennedy Center Friedheim Award (1992)^[1]^[2].

Zajmował się badaniami nad tradycyjną muzyką kambodżańską, studiował grę na roneat-ek^[1]. W latach 1980–1985 kierował Khmer Studies Institute^[1]. W swojej twórczości dokonał syntezy środków kompozytorskich charakterystycznych dla XX-wiecznej zachodniej awangardy z kulturą muzyczną Dalekiego Wschodu^[1]. Posługiwał się pentatonicznymi skalami azjatyckimi i ukształtowaniami mikrotonowymi^[1]. Sformułował koncepcję spirali muzycznej, opartą na tworzeniu narracji muzycznej z gotowych grup i fraz dźwiękowych^[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[2])

Utwory orkiestrowe

Anicca na orkiestrę kameralną (1970)
Inner Voices na orkiestrę kameralną (1986)
Grand Spiral („Desert Flowers Bloom”) (1990)
Triple Concerto: A Sonorous Path na wiolonczelę solo, perkusję, fortepian i orkiestrę (1993)
Water Rings na orkiestrę kameralną (1993)
Antiphonal Spirals (1995)

Utwory kameralne

Khse Buon na wiolonczelę (1979)
Child Song I na flet, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1985)
Child Song II na flet altowy, altówkę, wiolonczelę i fortepian (1985)
Spiral I na wiolonczelę, fortepian i perkusję (1986)
Spiral II na głos wysoki, tubę i fortepian (1987)
Spiral III na kwartet smyczkowy (1988)
Spiral VI na klarnet, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1988)
Spiral VII na flet altowy, rożek angielski, klarnet basowy, róg i fagot (1989)
„...Still Life after Death” na głos wysoki, flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę, fortepian i perkusję (1995)

Utwory wokalno-instrumentalne

Tall Wind na sopran, flet, obój, gitarę i wiolonczelę (1969)
Mohori na mezzosopran, flet, obój, 2 perkusje, fortepian, gitarę, harfę, wiolonczelę i smyczki (1974)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 192. ISBN 978-83-224-0905-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3717. ISBN 0-02-865571-0.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 192. ISBN 978-83-224-0905-3.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3717. ISBN 0-02-865571-0.

[1]

[2]