Elrond

Elrond es un personatge fictiu de l'Univèrs de J.R.R. Tolkien, qu'apareis sustot dins los romans Lo Hobbit, Lo Senhor dels Anèls e Lo Silmarillion. Mièg-èlfe de naissença (sos dos parents avent d'ancessors òmes e èlfes), causiguèt l'immortalitat en venent èlfe. Es lo filh d'Eärendil e d'Elwing, e tanben lo besson d'Elros, lo primièr rei de Númenor. Es tanben subrenommat Elrond Peredhel, es a dire Elrond lo Mièg-Èlfe.

Es lo portaire d'un dels anèls dels èlfes: Viya, l'Anèl de l'Aire. Es lo mèstre de Fonscomba (Rivendell en anglés, Imladris en sindarin), ont viviá milanta ans del temps del Segund e Tresen Edats de Tèrra Mejana. Es reputat per sa sapiéncia, sa clarvesença e sos dons de garisseire. Es l'espós de Celebrían e lo paire d'Arwen, Elladan e Elrohir.

Noms

Lo sieu nom ven de la lenga sindarin e significa "dòma estelat", amb el "estela" e rond "dòma". Aqueste nom s'inspira del nom de la sala del tròn de Menegroth que se nomena Menelrond.

Elrond es de còps nomenat Elrond Peredhel, que significa "Elrond lo Mièg-Èlfe" dins la lenga sindarin (amb per "devesir al mièg, copar en dos" e eđel "èlfe"). Aquesta raiç per se tròba tanben dins lo mot Periannath, que designa los "Mièg-Òmes", es a dire los Hobbits.

Gandalf lo qualifica de "mèstre de la garison".

Istòria

Pauc de temps aprèp sa naissença, son paire se n'anèt a bòrd del naviri Vingilot per cercar lo continent de Valinor e implorar los Valars d'intervenir dins la guèrra contra Morgoth.