Halotano
Halotano | |
---|---|
![]() | |
Formula kimikoa | C2HBrClF3 |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
MolView | 3D eredua |
Konposizioa | fluor, karbono eta bromo |
Mota | konposatu kimiko |
Ezaugarriak | |
Dentsitatea | 1,87 g/cm³ (20 ℃) |
Disolbagarritasuna | 0,3 g/100 g (ur, 20 ℃) |
Fusio-puntua | −118 ℃ |
Irakite-puntua | 50 ℃ (760 Torr) |
Lurrun-presioa | 243 mmHg (20 ℃) |
Masa molekularra | 195,890224 Da |
Erabilera | |
Tratatzen du | status asthmaticus (en) ![]() |
Elkarrekintza | Potassium two pore domain channel subfamily K member 10 (en) ![]() ![]() ![]() ![]() |
Hartzeko bidea | inhalation administration (en) ![]() |
Rola | inhalational anaesthetic (en) ![]() ![]() |
Arriskuak | |
Esposizioaren goiko muga | 16,2 mg/m³ (baliorik ez) |
Berokuntza globalerako gaitasuna | 50 |
Eragin dezake | halothane exposure (en) ![]() |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | BCQZXOMGPXTTIC-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 151-67-7 |
ChemSpider | 3441 |
PubChem | 3562 |
Reaxys | 1736947 |
Gmelin | 5615 |
ChEBI | 793752 |
ChEMBL | CHEMBL931 |
RTECS zenbakia | KH6550000 |
ZVG | 510430 |
DSSTox zenbakia | KH6550000 |
EC zenbakia | 205-796-5 |
ECHA | 100.005.270 |
MeSH | D006221 |
RxNorm | 5095 |
Human Metabolome Database | HMDB0015290 |
UNII | UQT9G45D1P |
NDF-RT | N0000146821 |
KEGG | C07515 eta D00542 |
Halotanoa edo 2-bromo-2-kloro-1,1,1-trifluoroetanoa konposatu organikoa da, C2HBrClF3 formulakoa, haloalkanoen klasekoa. Likido lurrunkor gardena eta usain goxokoa da. Uretan ia disolbaezina da, baina disolbagarria petrolio-eterretan. Korrosiboa eta narritagarria da[1].
Halotanoa ozono-geruzarentzat kaltegarria da[2].
Sintesia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Halotanoaren sintesia trikloroetilenoa hidrogeno fluoruroz erreakzonaraziz antimonio trikloruroa katalizatzaile gisa usatuz 130 C-tan. 2-kloro-1,1,1-trifluoroetanoa eratzen da zein segindan bromoz tratatzen da 450 C-tan halotanoa eratzeko[3].
Erabilera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Halotanoa anestesiko gisa baliatzen da[1].
Munduko Osasun Erakundeak halotanoa funtsezko sendagaien zerrendan sartuta du[4].
Historia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Halotanoa lehen aldiz 1956an usatu zen eta ospe handia lortu zuen, eterra eta ziklopropanoa bezalako beste anestesiko lurrunkor batzuk ordezkatzera zetorren anestesiko orokor ez-sukoi gisa. Anestesiko horren erabilera murriztu egin zen 1980 eta 1990 artean, agente anestesiko berriak hedatu ahala.
1980ko hamarkadan enfluoranoak eta isofluoranoak ordezkatu zuten. 2005ean, anestesiko lurrunkor erabilienak hauek ziren: isofluoranoa, sebofluoranoa eta desfluoranoa. Haurrengan halotanoak eragindako hepatitisaren arriskua nabarmen txikiagoa denez helduetan baino, halotanoa pediatrian erabiltzen jarraitu zen 1990 arte. Hala ere, 2000. urtetik aurrera, Sebofluoranok haurren halotanoaren erabilera nabarmen ordezkatu zuen[5].
Egun halotanoa garapen bidean dauden herrialdeetan erabiltzen da nagusiki. Albaitaritzan ere baliatzen da.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ a b (Ingelesez) PubChem. «Halothane» pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (kontsulta data: 2025-03-24).
- ↑ Langbein, T. et als. (1999). [https://www.bjanaesthesia.org/article/S0007-0912(17)39431-X/pdf Volatile anaesthetics and the atmosphere: atmospheric lifetimes and atmospheric effects of halothane, enflurane, isoflurane, desflurane and sevoflurane. ] British Journal of Anaesthesia 82 (1), 66-73 or..
- ↑ PROCESS FOR THE PREPARATION OF 1,1,1-TRIFLUORO-2-BROMO-2-CHLOROETHANE. US patent 2921098,.
- ↑ (Ingelesez) Organization, World Health. (2023). The selection and use of essential medicines 2023: web annex A: World Health Organization model list of essential medicines: 23rd list (2023). (kontsulta data: 2025-03-24).
- ↑ (Ingelesez) Bovill, J. G.. (2008). Schüttler, Jürgen ed. «Inhalation Anaesthesia: From Diethyl Ether to Xenon» Modern Anesthetics (Springer): 121–142. doi: . ISBN 978-3-540-74806-9. (kontsulta data: 2025-03-24).