Przejdź do zawartości

Henryk Lipszyc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Lipszyc
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1941
Lwów

Ambasador RP w Japonii
Okres

od 1991
do 1996

Poprzednik

Ryszard Frąckiewicz

Następca

Jerzy Pomianowski

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie Złota i Srebrna Gwiazda Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia)

Henryk Lipszyc (ur. 17 maja 1941 we Lwowie) – polski japonista, tłumacz i dyplomata.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wywodzi się ze środowiska żydowskiego, syn Samuela[1]. W 1964 ukończył studia japonistyczne w Instytucie Orientalistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Pełnił funkcję asystenta w Zakładzie Orientalistycznym PAN. W latach 1972–1978 studiował na różnych uczelniach japońskich m.in. na Uniwersytecie Waseda i Uniwersytecie Tokijskim.

Po powrocie do Polski został wykładowcą na kierunku japońsko-koreańskich studiów Instytutu Orientalistyki Uniwersytetu Warszawskiego.

Był działaczem NSZZ „Solidarność” Region Mazowsze. Po wprowadzeniu stanu wojennego, od 21 grudnia 1981 do 25 lutego 1982 internowany w Białołęce[1].

Obecnie wykłada w warszawskim Collegium Civitas[2]. Tłumaczył na język polski dzieła japońskich pisarzy: Kenkō Yoshidy, Makoto Satō, Kōbō Abe, Yasunariego Kawabaty oraz Yukio Mishimy.

W 1987 roku zajmował stanowisko „visiting professor” na Wydziale Studiów Orientalistycznych na Uniwersytecie Telawiwskim.

W latach 1991–1996 pełnił funkcję ambasadora Polski w Japonii.

Członek rady programowej Stowarzyszenia przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii Otwarta Rzeczpospolita.

Żonaty z pisarką i tłumaczką – Katarzyną Akst-Lipszyc[3] (zm. 2017)[4]. Ojciec Pawła, Michała i Adama[5].

Przekłady

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

20 kwietnia 2002 roku został odznaczony japońską Złotą i Srebrną Gwiazdą Orderu Wschodzącego Słońca[6][7].

26 października 2005 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w promowaniu gospodarki polskiej[8].

W 2013 roku z żoną otrzymali Medale za Długoletnie Pożycie Małżeńskie[9].

W 2020 roku otrzymał Nagrodę „Literatury na Świecie” za przekład Zapisków dla zabicia czasu[10] oraz nagrodę literacką ZAiKS-u za przekład literatury obcej na język polski[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Polskie Miesiące. Grudzień 1981 ipn.gov.pl [dostęp 2025-04-27].
  2. LIPSZYC Henryk, b. amb. - Collegium Civitas, „Collegium Civitas”, 28 lutego 2015 [dostęp 2017-02-12] (pol.).
  3. Józefów - oficjalny portal miejski - Serwis Kulturalny - Aktualności kulturalne [online], kulturalny.jozefow.pl [dostęp 2017-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-13].
  4. Alfabetyczny spis zmarłych nazwiska z zakresu Af-Ał [online], nekrologi-baza.pl [dostęp 2021-12-27].
  5. Międzynarodowy Dzień Tłumacza [online], Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [dostęp 2020-03-25].
  6. Arkadiusz Tarnowski: Polska i Japonia 1989–2004. Stosunki polityczne, gospodarcze i kulturalne. Warszawa: Trio, 2009, s. 320.
  7. Henryk Lipszyc [online], www.zaiks.org.pl [dostęp 2025-04-27].
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 października 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 83, poz. 1189)
  9. Uroczystość wręczenia „Medali Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie” [online], Józefów [dostęp 2025-04-27].
  10. Znamy laureatów Nagrody "Literatury na Świecie" za rok 2020 [online], Onet Kultura, 11 maja 2021 [dostęp 2023-10-01] (pol.).
  11. Laureaci Nagród ZAiKS-u [online], www.zaiks.org.pl [dostęp 2025-04-27].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]