Przejdź do zawartości

MBDA Meteor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
MBDA Meteor
Ilustracja
Państwo

Wielka Brytania, Niemcy, Francja, Włochy, Hiszpania, Szwecja

Producent

MBDA

Operacyjność

od 2016

Długość

3,7 m

Średnica

178 mm

Masa

190 kg

Napęd

ramjet

Zasięg

>200 km

Naprowadzanie

radarowe-aktywne pasmo X

Meteoreuropejski kierowany pocisk powietrze-powietrze dalekiego zasięgu napędzany na trasie lotu odrzutowym silnikiem strumieniowym. W odróżnieniu od napędzanych silnikami rakietowymi na paliwo stałe większości pocisków powietrze-powietrze, Meteor napędzany jest silnikiem strumieniowym typu ramjet, zapewniającym mu wysoką prędkość lotu i duży zasięg. Naprowadzany radarowo pocisk skonstruowany został do przechwytywania w każdych warunkach pogodowych dużego spektrum celów powietrznych, w tym samolotów myśliwskich, bezzałogowych statków powietrznych różnej wielkości oraz pocisków manewrujących[1]

Pocisk długości 3,7 metra i średnicy 178 mm wyposażony jest w zapalniki zarówno kontaktowe jak i niekontaktowe z głowicą odłamkową. Pocisk został opracowany przez grupę europejskich przedsiębiorstw z Wielkiej Brytanii, Niemiec, Włoch, Hiszpanii oraz Szwecji, kierowanych przez koncern MBDA[1].

Zaletą Meteora jest jego napęd strumieniowy pozwalający pociskowi na regulowanie prędkości lotu celem zwiększenia zasięgu oraz zachowania energii na terminalną fazę lotu, w której następuje przechwycenie celu. Przy zasięgu pocisku przekraczającym 200 km, znacznie zwiększa to wielkość „no-escape zone”, strefy w której nie jest możliwe bądź jest bardzo trudne uniknięcie przez cel trafienia za pomocą wykonywanych przez niego manewrów defensywnych[2][3][4]. Pociski te używają naprowadzania radarowego-aktywnego w paśmie X z możliwością wymiany danych z samolotami z których zostały wystrzelone lub z innymi źródłami danych (np. samoloty AWACS). Według informacji MBDA, pociski Meteor dysponują największą energią kinetyczną w końcowej fazie lotu i największą no-escape zone z wszystkich znanych pocisków tej klasy, wynoszącą około 60 km[5]. Według innych źródeł no-escape zone tych pocisków wynosi 70 km, znacznie przewyższając w tym zakresie amerykańskie pociski AIM-120 AMRAAM[2].

Pociski Meteor są podstawowym uzbrojeniem dalekiego zasięgu brytyjskich Eurofighter Typhoon, Wielka Brytania koordynuje też prace integracyjne tych pocisków z samolotami myśliwskimi 5. generacji Lockheed Martin F-35B Lightning II, zaś Włochy odpowiedzialne są za ich integrację z F-35A[4]. W testach integracyjnych Meteorów z F-35B uczestniczy też amerykański korpus piechoty morskiej[6]. Oprócz EF2000, pociski te zostały już dotąd zintegrowane z samolotami myśliwskimi Dassault Rafale i Saab JAS 39 Gripen[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b MBDA wins contract, [on line]
  2. a b Radosław Ditrich: F-35 zyskał groźną broń, [on line]
  3. How Capable is Europe’s Meteor Missile, [on line]
  4. a b c Stefano D'Urso: F-35 Flies for the First Time with Meteor, [on line]
  5. Tom Dunlop: Air The Meteor Missile, [on line]
  6. Jon Lake: A US Marine Corps F-35B, [on line]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]