Magnhild
Magnhild er eit kvinnenamn av norrønt opphav. Magn(h)ildr var sett saman av magn, 'styrke', og hildr, 'kamp, strid'.[1]
Magnhild har norsk namnedag den 29. mai og svensk namnedag den 17. september.
Bruk
[endre | endre wikiteksten]Namnet var i bruk i Norge i mellomalderen. Over 10 ulike personar med namnet er nemnde i Regesta Norvegica.[2] Magnill er kjent brukt i norske mellomalderballadar, blant anna i «Villemann og Magnill».[3]
Magnhild er særleg brukt i Noreg, og kan knyttast til den nordiske namnerenessansen som fann stad frå slutten av 1800-talet.[1] Bruken av namnet steig kraftig frå 1880 fram til rundt 1930, då nær 1,0 % av nyfødde jenter blei kalla det. Deretter gjekk bruken ned, med eit lågpunkt sist på 1960-talet. I 2009 var det 3 835 norske kvinner som heitte Magnhild.
Namneberarar
[endre | endre wikiteksten]- Magnhild av Fulltofta, død før 1228, helgen frå Skåne
- Magnhild Oddsdotter (1425–1499), norsk storgodseigar
- Magnhild Haalke (1885–1984), norsk forfattar
- Magnhild Havdal Almhjell (1894–1985), norsk folkemusikkutøvar
- Magnhild Hagelia (1904–1996), norsk stortingspolitkar
- Magnhild Meltveit Kleppa (f. 1948), norsk stortingspolitkar og statsråd
- Magnhild Bruheim (f. 1951), norsk forfattar
- Magnhild Mathisen (f. 1953), norsk sametingspolitikar
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- ↑ 1,0 1,1 «Magnhild» i Store norske leksikon, snl.no.
- ↑ Regesta Norvegica
- ↑ Ivar Utne (2012). «Navn fra folkeviser (middelalderballader)». Arkivert frå originalen 18. mai 2015. Henta 8. mai 2015.
- «Magnhild» i Store norske leksikon, snl.no.