Merec
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Lider | |
| Data założenia |
1992 |
| Data rozwiązania |
12 lipca 2024[potrzebny przypis] |
| Adres siedziby | |
| Ideologia polityczna | |
| Członkostwo międzynarodowe |
|
| Młodzieżówka |
Młodzież Meretz[potrzebny przypis] |
| Barwy |
6/120
|
Merec (hebr. מרצ, trb. mrc, trl. mrẕ[1]; pol. „wigor”, „życiowość”, „energia”[potrzebny przypis], języki zachodnioeuropejskie[2] Meretz) – świecka, lewicowa (socjaldemokratyczna[potrzebny przypis]) i syjonistyczna[3] partia polityczna w Izraelu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Powstała w 1992 roku w wyniku połączenia trzech partii: Ratz (רצ, Ruch dla Praw Obywatelskich i Pokoju), Mapam (מפ"ם, Partia Izraelskich Robotników) i Szinui (שינוי, „Zmiana”).
W 1996 roku Merec został zarejestrowany jako jedno ugrupowanie[potrzebny przypis], ale w 1997 część Szinui (pod przywództwem Awrahama Poraza) opuściła partię w celu utworzenia osobnego ruchu.
W grudniu 2003, Merec został rozwiązany w celu połączenia z partią Szachar (שח"ר) Josiego Belina. Nowe ugrupowanie nazwało się Jachad (יח"ד, Razem), ale później zmieniło nazwę na Merec-Jachad. W wyborach 2006 do Knesetu partia zdobyła 5 mandatów, w wyborach 2009 3, w wyborach 2013 – 3, w wyborach 2015 – 5.
Obecnie[kiedy?] ponownie działa jako Merec.
W wyborach parlamentarnych w kwietniu 2019 roku ugrupowanie zajęło 9 miejsce zdobywając 156 217 głosów (3,63%). Przełożyło się to na 4 mandaty w Knesecie XXI kadencji. Liderem listy była Tamar Zandberg[4][5][6].
W przyśpieszonych wyborach we wrześniu ugrupowanie wystartowało jako część koalicji Obóz Demokratyczny – z Demokratycznym Izraelem Ehuda Baraka i Ruchem Zielonych pod przywództwem Setaw Szafir – która zajęła 9. miejsce, zdobywając 192 495 głosów (4,34%) i wprowadzając do dwudziestego drugiego Knesetu 5 posłów, z których trzy przypadły politykom Merecu: Niccanowi Horowicowi, Tamar Zandberg i Ilanowi Gilonowi[7][8]
Działacze
[edytuj | edytuj kod]Przewodniczący partii
[edytuj | edytuj kod]- Szulammit Alloni (1992–1996)
- Josi Sarid (1996–2003)
- Josi Belin (2003–2008)
- Chajjim Oron (2008–2012)
- Zehawa Galon (2012–2018)
- Tamar Zandberg (2018–2019)
- Niccan Horowic (od 2019)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ hebrajski – system izraelski z 1957 r. oraz transkrypcja polska, [w:] Zasady latynizacji, Roman Marcinkowski (oprac.), Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, s. 3 [dostęp 2025-06-11].
- ↑ Ministerstwo Edukacji Narodowej, Program liceum ogólnokształcącego : języki zachodnioeuropejskie (angielski, francuski, niemiecki) : kontynuacja języka ze szkoły podstawowej [online], Cyfrowa Biblioteka Pedagogiczna w Chełmie [dostęp 2025-06-11].
- ↑ MEREC, [w:] Izrael - przewodnik rynkowy, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, 2006 (Przewodniki po rynkach zagranicznych), s. 9 [dostęp 2025-06-11].
- ↑ Wyniki. bechirot.gov.il. [dostęp 2019-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-11)]. (hebr.).
- ↑ Elections. Ha-Arec. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
- ↑ Final Election Results: Bennett Wiped Out; Netanyahu's Likud Gains One Seat. Ha-Arec. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
- ↑ Oficjalne wyniki wyborów do 22. Knesetu. bechirot.gov.il. [dostęp 2019-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-25)]. (hebr.).
- ↑ Moran Azulaj i inni, איחוד בשמאל: ברק ומרצ ירוצו יחד, שפיר במקום השני, „Jedi’ot Acharonot”, 25 lipca 2019 [dostęp 2019-09-25].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Partie polityczne Izraela
- Oficjalna strona (w języku hebrajskim)
