Przejdź do zawartości

Merec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Merec
מרצ
Ilustracja
Państwo

 Izrael

Lider

Niccan Horowic

Data założenia

1992

Data rozwiązania

12 lipca 2024[potrzebny przypis]

Adres siedziby

Tel Awiw[potrzebny przypis]

Ideologia polityczna

Socjaldemokracja, świeckość, syjonizm

Członkostwo
międzynarodowe

Międzynarodówka Socjalistyczna[potrzebny przypis]

Młodzieżówka

Młodzież Meretz[potrzebny przypis]

Barwy
6/120
Plakaty wyborcze partii Merec

Merec (hebr. ‏מרצ‎, trb. mrc, trl. mr[1]; pol. „wigor”, „życiowość”, „energia”[potrzebny przypis], języki zachodnioeuropejskie[2] Meretz) – świecka, lewicowa (socjaldemokratyczna[potrzebny przypis]) i syjonistyczna[3] partia polityczna w Izraelu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Powstała w 1992 roku w wyniku połączenia trzech partii: Ratz(inne języki) (רצ, Ruch dla Praw Obywatelskich i Pokoju), Mapam (מפ"ם, Partia Izraelskich Robotników) i Szinui (שינוי, „Zmiana”).

W 1996 roku Merec został zarejestrowany jako jedno ugrupowanie[potrzebny przypis], ale w 1997 część Szinui (pod przywództwem Awrahama Poraza) opuściła partię w celu utworzenia osobnego ruchu.

W grudniu 2003, Merec został rozwiązany w celu połączenia z partią Szachar (שח"ר) Josiego Belina. Nowe ugrupowanie nazwało się Jachad (יח"ד, Razem), ale później zmieniło nazwę na Merec-Jachad. W wyborach 2006 do Knesetu partia zdobyła 5 mandatów, w wyborach 2009 3, w wyborach 2013 – 3, w wyborach 2015 – 5.

Obecnie[kiedy?] ponownie działa jako Merec.

W wyborach parlamentarnych w kwietniu 2019 roku ugrupowanie zajęło 9 miejsce zdobywając 156 217 głosów (3,63%). Przełożyło się to na 4 mandaty w Knesecie XXI kadencji. Liderem listy była Tamar Zandberg[4][5][6].

W przyśpieszonych wyborach we wrześniu ugrupowanie wystartowało jako część koalicji Obóz Demokratyczny – z Demokratycznym Izraelem Ehuda Baraka i Ruchem Zielonych pod przywództwem Setaw Szafir – która zajęła 9. miejsce, zdobywając 192 495 głosów (4,34%) i wprowadzając do dwudziestego drugiego Knesetu 5 posłów, z których trzy przypadły politykom Merecu: Niccanowi Horowicowi, Tamar Zandberg i Ilanowi Gilonowi[7][8]

Działacze

[edytuj | edytuj kod]

Przewodniczący partii

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. hebrajski – system izraelski z 1957 r. oraz transkrypcja polska, [w:] Zasady latynizacji, Roman Marcinkowski (oprac.), Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, s. 3 [dostęp 2025-06-11].
  2. Ministerstwo Edukacji Narodowej, Program liceum ogólnokształcącego : języki zachodnioeuropejskie (angielski, francuski, niemiecki) : kontynuacja języka ze szkoły podstawowej [online], Cyfrowa Biblioteka Pedagogiczna w Chełmie [dostęp 2025-06-11].
  3. MEREC, [w:] Izrael - przewodnik rynkowy, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, 2006 (Przewodniki po rynkach zagranicznych), s. 9 [dostęp 2025-06-11].
  4. Wyniki. bechirot.gov.il. [dostęp 2019-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-11)]. (hebr.).
  5. Elections. Ha-Arec. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  6. Final Election Results: Bennett Wiped Out; Netanyahu's Likud Gains One Seat. Ha-Arec. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  7. Oficjalne wyniki wyborów do 22. Knesetu. bechirot.gov.il. [dostęp 2019-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-25)]. (hebr.).
  8. Moran Azulaj i inni, איחוד בשמאל: ברק ומרצ ירוצו יחד, שפיר במקום השני, „Jedi’ot Acharonot”, 25 lipca 2019 [dostęp 2019-09-25].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]