Merill
Merill | |
---|---|
![]() | |
Stat ta' konservazzjoni | |
![]() Riskju minimu (IUCN 3.1) | |
Klassifikazzjoni xjentifika | |
Klassi | Aves |
Ordni | Passeriformes (mul) ![]() |
Familja | Muscicapidae (mul) ![]() |
Ġeneru | Monticola (mul) ![]() |
speċi | Monticola solitarius Linnaeus, 1758
|
Distribuzzjoni ġeografika | |
![]() | |
Informazzjoni ġenerali | |
Massa | 5.95 g |
Il-merill (bil-Latin: Monticola solitarius) huwa speċi passeriformes ta' għasfur. Għandu l-għamla ta' żanżarell jew ta' malvizz tad-Dinja l-Antika u fl-imgħoddi kien ikklassifikat fil-familja tat-Turdidae. Jitnissel fin-Nofsinhar tal-Ewropa, fil-Majjistral tal-Afrika, u mill-Asja Ċentrali sat-Tramuntana taċ-Ċina u l-Malażja. Il-merill huwa l-għasfur nazzjonali ta' Malta u kien jidher fuq in-naħa ta' wara tal-munita tal-Lira Maltija.
Tassonomija
[immodifika | immodifika s-sors]Il-merill ġie deskritt minn Carl Linnaeus fl-1758 fl-10 edizzjoni tas-Systema Naturae tiegħu bl-isem doppju Turdus solitarius.[1][2] L-isem xjentifiku tal-għasfur ġej mil-Latin. Monticola ġejja minn mons jew montis, jiġifieri "muntanja", u colere, jiġifieri "jgħammar", u l-epitet speċifiku solitarius ifisser "solitarju".[3]
Il-ġeneru Monticola tal-merill fl-imgħoddi kien ikklassifikat fil-familja tat-Turdidae[4] iżda l-istudji filoġeniċi molekolari wrew li l-ispeċijiet fil-ġeneru huma relatati iktar mill-qrib ma' membri tal-familja tal-Muscicapidae taż-żanżarelli tad-Dinja l-Antika.[5]
Hemm ħames sottospeċijiet rikonoxxuti:[6][7]
- M. s. solitarius (Linnaeus, 1758) – fil-Majjistral tal-Afrika, fin-Nofsinhar tal-Ewropa, fit-Tramuntana tat-Turkija sal-Georgia u l-Ażerbajġan.
- M. s. longirostris (Blyth, 1847) – fil-Greċja u fil-Punent u fin-Nofsinhar tat-Turkija sal-Lvant Nofsani, il-Majjistral tal-Himalayas, il-Grigal tal-Afrika u l-Indja.
- M. s. pandoo (Sykes, 1832) – fil-Himalayas ċentrali sal-Lvant taċ-Ċina u t-Tramuntana tal-Vjetnam u l-Gżejjer Sunda l-Kbar.
- M. s. philippensis (Statius Müller, 1776) – fil-Lvant tal-Mongolja sa Sakhalin u n-Nofsinhar sal-Ġappun, it-Tramuntana estrema tal-Filippini u l-Grigal taċ-Ċina u l-Indoneżja.
- M. s. madoci Chasen, 1940 – fil-Peniżola Malażjana u fit-Tramuntana ta' Sumatra.
Hemm proposta biex il-Monticola solitarius tinqasam f'żewġ speċijiet: klassifikazzjoni tassonomika tal-Punent li tinkludi l-M. s. solitarius u l-M. s. longirostris u klassifikazzjoni tassonomika tal-Lvant li tinkludi l-M. s. philippensis, l-M. s. pandoo u l-M. s. madoci.[8]
Deskrizzjoni
[immodifika | immodifika s-sors]Il-merill huwa għasfur b'daqs simili għal dak tal-isturnell, b'tul ta' 21–23 cm (8.3–9.1 pulzieri) u b'munqar irqiq u twil. Il-merill maskili tat-tnissil jispikka peress li għandu rix blu fil-griż apparti ġwienaħ iktar skuri. Il-merill femminili u l-frieħ ma jispikkawx daqshekk peress li għandhom rix kannella skur fin-naħa ta' fuq u rix kannella ċar fin-naħa t'isfel tagħhom. L-għasfur maskili tas-sottospeċi M. s. philippensis għandu rix ħamrani-qastni minn nofs sidru sa taħt denbu. Iż-żewġ sessi ma għandhomx rix ħamrani fuq in-naħa ta' barra ta' denbhom.[8]
Il-merill maskili għandu għana melodjuża u ċara, li hija simili iżda għal dik tal-malvizz tal-blat iżda tgħajjat iktar.
Distribuzzjoni u ħabitat
[immodifika | immodifika s-sors]L-għasafar Ewropej, tat-Tramuntana tal-Afrika u tax-Xlokk tal-Asja ta' din l-ispeċi fil-biċċa l-kbira huma residenti, apparti xi ċaqliq altitudinali. Popolazzjonijiet Asjatiċi oħra jpassu iktar, u fix-xitwa jfittxu l-kenn tal-Afrika sub-Saħarjana, tal-Indja u tax-Xlokk tal-Asja. Dan l-għasfur ma tantx huwa komuni fit-Tramuntana u fil-Punent tal-Ewropa. Intlemaħ darbtejn fl-Amerka ta' Fuq: darba fil-British Columbia fl-1997 u darba f'Oregon fl-2024.[9][10]
Imġiba
[immodifika | immodifika s-sors]Il-merill jitnissel fiż-żoni muntanjużi miftuħa. Ibejjet fix-xquq fil-blat u fil-ħitan, u normalment il-merill femminili tbid 3–5 bajdiet. Il-merill huwa omnivoru u jiekol firxa wiesgħa ta' insetti u rettili żgħar, minbarra frott artab u żrieragħ.[8]
Gallerija
[immodifika | immodifika s-sors]-
Male foraging in Japan
Referenzi
[immodifika | immodifika s-sors]- ^ Linnaeus, C. (1758). Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Tomus I. Editio decima, reformata (bil-Latin). Vol. 1. Holmiae:Laurentii Salvii. p. 170.
- ^ Mayr, Ernst; Paynter, Raymond A. Jr. (1964). Check-list of Birds of the World. Volume 10. Vol. 10. Cambridge, Massachusetts: Museum of Comparative Zoology. p. 138.
- ^ Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. Londra, ir-Renju Unit: Christopher Helm. pp. 260, 359. ISBN 978-1-4081-2501-4.
- ^ Dickinson, E.C., ed. (2003). The Howard and Moore Complete Checklist of the Birds of the World (3rd ed.). Londra: Christopher Helm. ISBN 978-0-7136-6536-9.
- ^ Sangster, G.; Alström, P.; Forsmark, E.; Olsson, U. (2010). "Multi-locus phylogenetic analysis of Old World chats and flycatchers reveals extensive paraphyly at family, subfamily and genus level (Aves: Muscicapidae)". Molecular Phylogenetics and Evolution. 57 (1): 380–392. Bibcode:2010MolPE..57..380S. doi:10.1016/j.ympev.2010.07.008. PMID 20656044.
- ^ "Chats, Old World flycatchers – IOC World Bird List". www.worldbirdnames.org. Miġbur 2025-06-18.
- ^ Collar, N. (2020). "Blue Rock-thrush (Monticola solitarius)". In del Hoyo, J.; Elliott, A.; Sargatal, J.; Christie, D.A.; de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions. doi:10.2173/bow.burthr.01. S2CID 216233603.
- ^ a b ċ Zuccon, D.; Ericson, Per G.P. (2010). "The Monticola rock-thrushes: phylogeny and biogeography revisited". Molecular Phylogenetics and Evolution. 55 (3): 901–910. Bibcode:2010MolPE..55..901Z. doi:10.1016/j.ympev.2010.01.009. PMID 20079862.
- ^ Eichenberg, Gretchen (2024-05-01). "Teacher captures images of 'very rare' bird never before seen in US". Fox News (bl-Ingliż). Miġbur 2025-06-18.
- ^ Kuta, Sarah. "Extremely Rare Blue Rock Thrush Spotted in Oregon Might Be the First Ever in the United States". Smithsonian Magazine (bl-Ingliż). Miġbur 2025-06-18.