Przejdź do zawartości

Modafinil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Modafinil
enancjomery RS (u góry) i SS (u dołu)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C15H15NO2S

Masa molowa

273,35 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały krystaliczny proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

68693-11-8

PubChem

4236

DrugBank

DB00745

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N06BA07

Modafinilorganiczny związek chemiczny, lek o działaniu stymulującym, używany w leczeniu narkolepsji, zmniejszenia senności wywołanej pracą zmianową lub bezdechem sennym oraz jako środek pobudzający. Lek ten nie ma działania narkotycznego, w przeciwieństwie np. do metylofenidatu.

Czas półtrwania leku w organizmie wynosi około 23–215 godzin[2]. Zażywany jest zwykle zaraz po obudzeniu. Średnia dawka to 100–200 miligramów. Modafinil może powodować ból głowy. Nie jest do końca znany mechanizm działania leku, ale wiadomo, że nie działa euforyzująco[4]. Modafinil jest inhibitorem zwrotnego wychwytu dopaminy i noradrenaliny, co oznacza, iż zwiększa stężenie tych neuroprzekaźników w przestrzeni synaptycznej. Strukturalnie modafinil nie jest podobny do żadnego z narkotycznych stymulantów jak amfetamina, metylofenidat czy kokaina, jednak wstępne badania pokazujące jego działanie na układ dopaminowy sugerują, że może mieć potencjał uzależniający[5].

Prowadzone były badania nad przydatnością modafinilu w leczeniu szeregu zaburzeń, w tym zaburzeń funkcji poznawczych, depresji i ADHD[6]. Mimo skuteczności, nie został zarejestrowany jako lek na ADHD z powodu przypadków ciężkiej toksyczności dermatologicznej. Do powszechnych działań niepożądanych należą bezsenność, ból głowy, nudności, nerwowość i nadciśnienie tętnicze[7].

W Polsce dostępny jest jeden preparat zawierający modafinil – Actimodan[8].

Modafinil jest związkiem chiralnym; jego centrum stereogenicznym jest atom siarki[9]. Enancjomer o konfiguracji R nosi nazwę armodafinil i ma dłuższy czas działania niż preparat racemiczny[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Modafinil, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 4236 (ang.).
  2. a b c d e f g h i j Modafinil, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00745 [dostęp 2025-04-02] (ang.).
  3. Modafinil [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, numer katalogowy: [dostęp 2025-04-02]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  4. Dongsoo Kim, Practical Use and Risk of Modafinil, a Novel Waking Drug, „Environmental Health and Toxicology”, 27, 2012, DOI10.5620/eht.2012.27.e2012007, PMID22375280, PMCIDPMC3286657.
  5. Nora D. Volkow i inni, Effects of modafinil on dopamine and dopamine transporters in the male human brain: clinical implications, „Journal of the American Medical Association”, 301 (11), 2009, s. 1148–1154, DOI10.1001/jama.2009.351, PMID19293415, PMCIDPMC2696807.
  6. Michael J. Minzenberg, Cameron S. Carter, Modafinil: A Review of Neurochemical Actions and Effects on Cognition, „Neuropsychopharmacology”, 33 (7), 2007, s. 1477–1502, DOI10.1038/sj.npp.1301534.
  7. R. Kumar, Approved and investigational uses of modafinil: an evidence-based review, „Drugs”, 68 (13), 2008, s. 1803–1839, DOI10.2165/00003495-200868130-00003, PMID18729534.
  8. modafinil, [w:] Indeks Leków MP, lista preparatów, Medycyna Praktyczna [dostęp 2025-04-02].
  9. Graham L. Patrick, An Introduction to Medicinal Chemistry, wyd. 5, Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 282–283, ISBN 978-0-19-969739-7 (ang.).
  10. Russell Rosenberg, Richard Bogan, Armodafinil in the treatment of excessive sleepiness, „Nature and Science of Sleep”, 2010, s. 95, DOI10.2147/NSS.S6728, PMID23616702, PMCIDPMC3630938 [dostęp 2025-04-02] (ang.).