Natrolit
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
Uwodniony glinokrzemian sodu (Na |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
5-5,5 |
| Przełam |
Nierówny |
| Łupliwość |
Doskonała |
| Pokrój kryształu |
Kryształy krótkosłupkowe do długosłupkowych; wydłużone. W formie skupień promienistych lub przeplatających się; także w postaci promieniście włóknistej, ziarnistej, zbitej lub masywnej.[1] |
| Układ krystalograficzny |
Rombowy, pseudotetragonalny |
| Gęstość |
2,20-2,26 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
Biały, szary, niebieskawy, żółtawy, różowy |
| Rysa |
Biała |
| Połysk |
Szklisty do perlistego |
| Współczynnik załamania |
α = 1,473-1,483 β = 1,476-1,486 γ = 1,485-1,496[1] |
Natrolit – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Należy do grupy minerałów pospolitych.
Nazwa pochodzi od łac. natrium = sód i lithos = kamień (skała), nawiązuje do składu chemicznego tego minerału (pierwiastek sód pełni w nim bardzo istotną rolę).
Właściwości[1]
[edytuj | edytuj kod]- Wzór chemiczny: Na
2[Al
2Si
3O
10]·2H
2O – uwodniony glinokrzemian sodu - Układ krystalograficzny: rombowy, pseudotetragonalny
- Twardość: 5–5,5 w skali Mohsa
- Gęstość: 2,2–2,26 g/cm3
- Rysa: biała
- Barwa: biała, szara, niebieskawa, żółtawa, różowa
- Przełam: nierówny
- Połysk: szklisty do perlistego
- Łupliwość: doskonała
Zazwyczaj tworzy mocno wydłużone kryształy słupkowe, pręcikowe lub igiełkowe. Niektóre z nich mogą być zakończone piramidą. Ściany kryształów często wykazują podłużne prążkowanie. Jest kruchy, przezroczysty o zróżnicowanym połysku.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Produkt procesów hydrotermalnych, spotykany w pęcherzach pogazowych i szczelinach bazaltów, melafirów, w druzach sjenitów nefelinowych i w pegmatytach. Współwystępuje z phillipsytem, analcymem, chabazytem.
Miejsca występowania: Kanada, Indie, Islandia, Niemcy, USA, Francja, Włochy.
W Polsce bywa spotykany w bazaltach w woj. opolskim, w cieszynitach okolic Cieszyna i Bielska-Białej, w serpentynitach Przedgórza Sudeckiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c John W. Anthony i inni, Handbook of Mineralogy, Mineralogical Society of America. [PDF], wyd. 2001 [dostęp 2025-06-04] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Leksykon Przyrodniczy - Minerały i kamienie szlachetne –„Horyzont” 2002 r.
- O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” 1996 r.
- R. Hochleitner - Minerały i kryształy – „Muza S.A.” 1994 r.
- W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r.
- J.Bauer – Przewodnik Skały i minerały – Wyd. Multico 1997 r.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
