Realismo

Realismo | ||
---|---|---|
![]() | ||
Bonjour, Monsieur Courbet ("Bon dia, Señor Courbet"), 1854. Un pintura realista di Gustave Courbet.
| ||
Informashon básiko | ||
Temporada | rònt 1840–1860 | |
Lugá inisial | Fransia | |
Inventor | Gustave Courbet | |
A influensiá | fotorealismo hiperrealismo | |
Imágennan riba ![]() | ||
[Editá Wikidata] · [Manual] |
Realismo, ounke nunka tabata un grupo unifiká, ta wòrdu konsiderá komo e promé movementu di arte moderno. El a kibra for di formanan tradishonal di arte, literatura i strukturanan sosial, konsiderando nan antikuá despues di Iluminashon i Revolushon Industrial. Surgiendo na Fransia durante añanan 1840, realismo a redefiní pintura dor di ekspandé loke tabata wòrdu konsiderá arte.
Den un era marká pa revolushon i kambio sosial generalisá, pintornan realista a remplasá e imágen idealisá i tema literario di arte tradishonal ku esenanan di bida real. Nan a duna hende i susesonan diario, e mesun nifikashon ku kuenta i alegorianan históriko. E kambio aki a reflehá un deseo di vanguardia pa kombiná arte ku bida.[1]
Historia
[editá | editá fuente]Akademia Real
[editá | editá fuente]Establesé na 1648 pa Louis XIV, e Académie Royale de Peinture et de Sculpture (Akademia Real di Pintura i Eskultura) a forma e produkshon di arte na Fransia pa kasi dos siglo. Konsiderando e prominensia kultural di Fransia na Oropa durante e periodo aki, e Akademia a establesé normanan artístiko den henter e kontinente. E la proveé edukashon riguroso di tayer pa artistanan yòn i a selebrá logronan artístiko na su eksposishonnan, semi-regular, di Salon.
Na 1668, e Akademia a formalisá un herarkia di géneronan artístiko durante un konferensia, elevando pintura di historia komo e forma di arte di mas altu. E género aki tabata enserá portrètamentu di kuenta mitologiko klásiko, Beibel, literatura òf susesonan históriko signifikante. Solamente e pintornan mas ábil tabatin pèrmit pa traha den e género prestigioso aki, i nan obranan a risibí e aklamashon di mas grandi. E herarkia di pinturanan di historia, tabata lo sigiuente:
- Portret: Representashon di individuonan notabel.
- Esena di género: Representashon di bida diario, hopi biaha ku suhetivo di kunukero òf hendenan komun.
- Paisahe: Representashon di naturalesa bibu.
- Naturalesa morto: Areglo di ophetonan inanimá.

Na mitar di siglo 18, deskubrimentunan arkeológiko na Gresia i Italia, huntu ku idealnan di Iluminashon di rason i òrdu, a stimulá e desaroyo di neoklasisismo. Neoklasisismo a bira e manera dominante pa ku pintamentu di historia pa fin di añanan 1700. Artistanan neoklásiko, manera Jacques-Louis David, a usa referensianan klásiko, téknikanan di komposishon i ambientenan pa komentá riba susesonan contemporáneo. Por ehèmpel, David su famoso "Huramentu di Horatii" (frances: Le Serment des Horaces, 1784) ta mustra e balor di patriotismo usando un relato di e eskritor romano Livio.
Den reakshon na neoklasisismo, e Revolushon Industrial, i e énfasis di Iluminashon riba rashonalidat, romantisismo a enserá emoshon intenso, e temanan irashonal i eksótiko komo fuentenan mas outéntiko di kreatividat artístiko. En bes di e paisahenan harmonioso i kuidadosamente ordená di estilonan anterior, artistanan romántiko a deskribí naturalesa komo un forsa dramátiko i hopi biaha menasante, resaltando e lucha sublime entre humanidat i e mundu natural.

Birtut síviko, selebrá den obranan manera e pinturanan di Jacques-Louis David, a duna lugá na pinturanan di historia kargá ku pashon i kaos, manera Eugène Delacroix su Morto di Sardanapalus (1827). Inspirá pa un obra di Lord Byron, e pintura aki ta portretá e último momentunan di e rei di Asiria ora e ta komandá e destrukshon di su tesoronan i e masakre di su esposanan spantá, promé ku su derota inevitabel.
Revolushon i rechaso di tradishon
[editá | editá fuente]Miéntras ku romantisismo a rechasá algun prinsipio di neoklasisismo, e no a alterá fundamentalmente e institushonnan artístiko i sosial di siglo 17 i 18. Sinembargo, e estado konstante di revolushon den Fransia di siglo 19 a krea preshon pa un kambio mas radikal. Despues di e Revolushon di 1789, Fransia a pasa den un seri di agitashon polítiko, inkluyendo e Promé Repúblika, Promé Imperio di Napoleon Bonaparte, Restaurashon di Bourbon, Revolushon di 1830, Monarkia di Yüli, Revolushon di 1848, Segundo Repúblika, Segundo Imperio, Guera Franco-Aleman,Commune di Paris 1871, i establesimentu di e Terser Repúblika.
Realismo a surgi, meimei di e temporada turbulente aki, na Fransia den añanan 1840 komo un reakshon na tantu neoklasisismo komo romantisismo. Realistanan a pensa ku tantu neoklasisismo komo romantisismo tabata ignorá problemanan sosial berdadero. Mas ku djis pinta naturalesa, realismo tabatin komo meta pa mustra bida manera e tabata di bèrdat, cu enfoke riba siensia, moralidat i polítika. E movementu a reflehá preokupashonnan tokante kambio di gobièrnu, guera, gobernashon kolonial i siudatnan kresiente.
Fotografia
[editá | editá fuente]E kambio aki pa positivismo sientífiko a haña un ekspreshon trempan den fotografia. Na 1839, Louis Daguerre a introdusí e daguerreotipo, ku a kapturá imágennan for di naturalesa mekanikamente riba un plachi di metal. Rònt di e mesun tempu na Inglatera, William Henry Fox Talbot a desaroyá e kalotipo, ku a produsí imágennan riba papel kubrí ku yoduro di plata (hulandes: zilverjodide). Fotografia, na su turno, a influensiá realismo. E influensia mas grandi di fotografia tabata e idea ku e por a kapta realidat berdadero. Tradishonalmente, gobernantenan i elitenan tabata wòrdu idealisá den arte pa reforsá nan legitimidat; fotografia, sinembargo, a eksponé e realidat, inkluyendo nan defektonan. Den un siglo marká pa revolushon, pintornan realista a buska pa inkorporá e sentido di bèrdat aki den nan obra, desafiá idealisashon na fabor di representashon direkto i sin adorno.
Realismo i kambio sosial den Oropa
[editá | editá fuente]E kaida di e Monarkia di Yüli na Fransia na 1848 i e asenshon di e Segundo Repúblika (1848–1851) tabata parti di un ola mas amplio di revolushon Oropeo ku a kondusí na kambionan sosial grandi na Alemania, Italia, Imperio austriako, Hulanda i Polonia. E agitashonnan aki, huntu ku e publikashon di Pierre-Joseph Proudhon su E Filosofia di Pobresa (1846), i Marx i Engels su Manifesto Communista (1848), a hala atenshon nobo na gruponan marginá. Realismo a surgi komo e idioma artístiko pa representá e lucha sosial aki.
Gustave Courbet, un amigu íntimo di filósofo Pierre-Joseph Proudhon i e figura prinsipal di realismo, a desafiá outoridat polítiko franses, balornan burgues, i e establesimentu di arte. Su pintura Un Entiero na Ornans (1849–50), eksponé na e Salon di 1850–1851, a marka e yegada di realismo komo un forsa grandi den arte Oropeo. E obra a shòk e públiko ku su representashon sin adorno di un entiero na kampo, pintá na un eskala grandi tradishonalmente reservá pa tópikonan históriko i alegóriko. Un otro obra kontroversial, E Kibradónan di Piedra (1849–50), a portretá dos trahadó anónimo enbolbí den trabou pisa i ku mal pago. E realismo fuerte di e pintura tabata karga implikashonnan sosialista, kual a krea inkietut denter di e klase media di e Salon.

Courbet a sigui desafiá normanan sosial ku Damanan Hóben na Banki di Seine (1856), eksponé na e Salon di 1857. Su representashon sinsero di dos prostituta ta descansá na kantu di riu, nan paña desordená, a shòk e públiko burgues. Pa medio di obranan asina, Courbet i e movementu realista a konfrontá e mundu di arte ku bèrdatnan inkómodo tokante klase, labor i desigualdat sosial.
Karakterístika
[editá | editá fuente]Karakterístika di arte realismo ta inkluí eksaktitut di fotografia, enfoke riba temanan i ambientenan contemporáneo, uso di detaye i koló, i énfasis riba bida diario.[3]
Ehemplar | Karakterístika | Deskripshon |
---|---|---|
![]() |
Eksaktitut fotografiko | Realismo tabatin komo meta pa deskribí bida diario detayá, kapturando paña, lus i e ambiente den un forma realístiko. Gustave Courbet su Damanan Hóben di e Pueblo (1852) ta ehèmpel di esaki, el a portretá su tres ruman muhénan den trahe simpel kanando den un kampo ku un mucha muhé i bestianan. Segun e Metropolitan Museum of Art, e pintura a wòrdu kritiká pa ta muchu simpel, faltando e balansa di neoklasisismo i e drama di romantisismo. |
![]() |
Uso di detaye | Artistanan realista tabata enfoká riba detayenan kompliká, kontrastando fuertemente ku e estilo suave i ekspresivo di romantisismo i impreshonismo. Pa krea pinturanan ku tabata sinti taktíl, nan a kuidadosamente ekshibí sombra, reflekshon di lus, profundidat i perspektiva. E aserkamentu metikuloso aki tabata apliká na tantu suhetonan di naturalesa morto komo bibu, lagando tiki espasio pa interpretashon estilístiko. |
![]() |
Uso di koló | Na kuminsamento, realistanan tabata usa palèt di koló kaluroso, faboresé maron, kòrá, pretu i marfil. Esaki ta bisto den obranan manera Kunukero (1857) di Jean-François Millet i e pinturanan di Paul Delaroche. Miéntras ku tononan kaluroso ta keda popular bou di realistanan moderno, esnan contemporáneo tambe ta eksperimentá ku palèt mas friu pa efektonan impreshonante. Lucian Freud su E Yu Muhé di e Pintor ta ehèmpel di e evolushon aki di realismo den arte moderno. |
![]() |
Enfasis riba bida diario | Kontrali na pintornan anterior ku tabata enfoká riba figuranan bíbliko, heroiko òf mitológiko, realistanan tabata deskribí hende komun i bida diario. E Klínika di Dr. Gross (1875) di Thomas Eakins ta ehèmpel di e kambio aki, el a portretá un pashènt ku ta pasando dor di sirugia; un tema impensabel pa artistanan di siglo 16 i 17, ku tabata faboresé esenanan históriko i mitológiko. |
Fuente, nota i/òf referensia
|