Rebab


Rebab, rubab (arab. رباب „smyczkowy (instrument)”; hindi रुबाब rubab, tur. rebap; uzb. rubob)[1] – odmiana instrumentu strunowego, która rozprzestrzeniła się wraz z kupcami muzułmańskimi od północnej Afryki po Indonezję.
Instrument trzyma się prosto, często wsparty o podłogę. Smyczek jest bardziej zakrzywiony niż smyczek do skrzypiec. Rebab jest bardzo ceniony[przez kogo?] za brzmienie, podobne do głosu ludzkiego, lecz jego zakres dźwięków jest ograniczony do mniej więcej jednej oktawy.
Rebab był instrumentem bardzo popularnym w osmańskiej Turcji, nadal jest szeroko wykorzystywany w muzyce perskiej i indonezyjskim gamelanie[2].
Istnieje wiele odmian, indonezyjskie są bardzo duże, północno-afrykańskie odmiany o wiele skromniejsze.
We wschodniej Malezji rebab jest wykorzystywany w szamańskich seansach leczniczych, nazywanych main peteri[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ MHN Instrument Encyclopedia. si.umich.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-15)]..
- ↑ Neil Sorrell. A Guide to the Gamelan. London: Faber and Faber, 1990. s. 97-98.
- ↑ Dance Is the Cure: The Arts as Metaphor for Healing in Kelantanese Malay Spirit Exorcisms on JSTOR.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Margaret J. Kartomi: On Concepts and Classifications of Musical Instruments. Chicago Studies in Ethnomusicology, University of Chicago Press, 1990 (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nay-Nava – encyklopedia instrumentów perskich. nay-nava.blogfa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-05)].
- Rebab. fiddlingaround.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-27)].
- Rebab w muzyce indyjskiej
- Rababa arabska. nilecommerce.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-06)].