Zum Inhalt springen

Trigny

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Trigny
Wappe vun Trigny
Trigny (Frankreich)
Trigny (Frankreich)
Trigny
Trigny
Region Grand Est
Département Marne
Arrondissement Reims
Kanton Fismes-Montagne de Reims
Kommünàlverbànd Grand Reims
Koordinàte 49° 18′ N, 3° 54′ OKoordinate: 49° 18′ N, 3° 54′ O
Heche 68–215 m
Flech 12,21 km2
Iiwohner 566 (1. Jänner 2020)
Bevelkerungsdicht 46 Iiw./km2
Code Postal 51140
INSEE-Code
Website trigny.fr
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

Trigny LL-Q150 (fra)-Mathieu Kappler-Trigny.wav [tʁiɲi] ìsch a frànzeescha G’mainda mìt 566 Iiwoohner (Schtànd: 1. Januar 2020) ìm Département Marne ìn dr Regioon Grand Est (vor 2016 ìn dr Regioon Champagne-Ardenne). Sa g’heert zem Arrondissement Reims un zem Kàntoon Fismes-Montagne de Reims.

wu dr Nàmma haar ìsch

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Ìm Làuif vu dr G’schìcht hàt sìch dr Dorfnàmma-n-uff Làtiinisch un Àltfrànzeesch, schpeeter uff Frànzeesch äntwìckelt:[1]

  • Triniacum (ànna 1100)
  • Trigniacum (ànna 1125)
  • Trigneium (ànna 1146)
  • Tiriniacum (ànna 1147)
  • Villa que dicitur Tiriniachus (ànna 1149)
  • Trinniacum (ànna 1178)
  • Trigneyum (ànna 1236)
  • Trigni (ànna 1239)
  • Truni (ànna 1234/43)
  • Trugny (ìm schpeetera 13. Joohrhundert)
  • Trygny (ànna 1515)

D’ Iiwoohner nännt m’r Trignaçiennes LL-Q150 (fra)-Mathieu Kappler-Trignaçiennes.wav [tʁiɲasjɛn] (fìr d’ Fràuija) un Trignaçiens LL-Q150 (fra)-Mathieu Kappler-Trignaçiennes.wav [tʁiɲasjɛ̃] (fìr d’ Manner) uff Frànzeesch.[2]

wu ’s lììgt

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Karte
s’ Gmaindagebiat vu Trigny

Trigny lììgt äbba zwelf Kilomeeter wäscht-nordwäschtlig vum Schtàdtzäntrum vu Reims àn dr Vesle, wo d’ G’mainda-n-ìm Süüda begranzt. Umgaa wìrd Trigny vu da Noochberg’mainda Hermonville ìm Norda, Chenay ìm Oschta un Nordoschta, Châlons-sur-Vesle ìm Oschta un Süüdoschta, Muizon ìm Süüda, Prouilly ìm Wäschta so wia Pévy ìm Nordwäschta.[3]

wia sìch d’ Beveelkerung äntwìckelt hàt

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Joohr 1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2018
Iiwoohner 455 494 460 502 545 527 537 541
Kwalla: Cassini un INSEE

wàs doo z’ sah ìsch

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • d’ reemisch-kàthoolischa Teodulfkìrìch (église Saint-Théodulphe), wo urschprìnglig ìm 12. Joohrhundert ìm Schtiil vu dr Romàànik bàuija un schpeeter mìt gootischa Elemanta vergreessert worra-n-ìsch. Ìn dr Kìrìch sìnn dräi Wark àls Ainzelobjakta bii da Histoorischa Dankmooler klàssifiziart, wo-n-a nàzionààla Bediitung hann: D’ fàrwiga Holzschtàtüüta vu dr Màdonna mìt’m Jesüskìnd üss’m 17. Joohrhundert,[4] s’ G’mäld vu dr Kriizàbnààhm vum Jesüs Krìschtüs, wo vermüatlig dr Nicolas Perserval ums Joohr 1788 g’moolt hàt[5] so wia s’ G’mäld vu dr Krìschtigrààbleegung üss’m 16. Joohrhundert.[6] Witterscht sìnn dräi Wark bii da Histoorischa Dankmooler iitrajt, wo-n-a regionààla Bediitung hann: s’ Holzkrüzifix vum 17. Joohrhundert,[7] d’ Holzschtàtüüta vum hl. Sebàstiààn vum 17. Joohrhundert[8] so wia d’ Holzschtàtüüta vu zwai Liichterangel üss’m 16. Joohrhundert.[9] Ìm Perseval siina zwai G’mälda vu dr Krìschtigeburt un dr Uffärschteehung (wo-n-’r ànna 1785 un 1786 g’moolt hàt) sìnn eewafàlls zitter 1998 bii da Histoorischa Dankmooler mìt’ra regionààla Bediitung iig’schtuuft — vorhaar hann sa a nàzionààla Bediitung g’hàà.[10][11] Üsserdam sìnn bis 1959 d’ fàrswiga Holzschtàtüüta vum hl. Josef mìt’m Jesüskìnd (17. Joohrhundert)[12] so wia s’ G’mäld vu dr Preedig vum hl. Johànnis em Taifer (16. Joohrhundert)[13] bii da Histoorischa Dankmooler klàssifiziart gsìì, wo-n-a nàzionààla Bediitung hann.
  • d’ reemisch-kàthoolischa Teodulfkàpall (chapelle Saint-Théodulphe)[2]
  • àm Dorfplàtz ìsch a groosser Brunna z’ sah.[2]

wìchtiga Litt üss’m Dorf

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • dr Maurice Landrieux, kàthoolischer Bischoof vu Dijon, ìsch ànna 1857 z’ Trigny uff d’ Walt kumma.[2]

Lìteràtüür zem Ort

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

züa dr G’schìcht vum Dorf

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • Abbé Jean-Vincent Genet: Histoire de Trigny. V. Geoffroy et Cie, 2000 (französisch, 255 S., Erstausgabe: 1872).
  • Jean-Vincent Genet: Histoire de Trigny. In: Travaux de l'Académie de Reims. Nr. 3/4. Reimser Àkàdemii, 1867 (französisch).
  • Dominique Charret: Un village autrefois, Trigny dans les années 1920-1930. In: Entre deux terroirs, pages d'histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 62, Oktober 2009, S. 15–21 (französisch).
  • Bruno Pinon: Histoire : Le Vivier entre Trigny et Merfy. In: Entre Deux Terroirs, pages d'histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 119, April 2024, S. 19–22 (französisch).
  • Une naissance à Trigny le 20 octobre 1952 : la coopérative vinicole de Trigny-Prouilly: Monique Blin-Lotocki. In: Entre deux terroirs, pages d'histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 79, März 2014, S. 28–36 (französisch).
  • Jean-Louis Legay: En 1819, grand tumulte autour du garde-champêtre de Trigny. In: Entre deux terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 78, Dezember 2013, S. 29–34 (französisch).
  • Jacqueline Metz-Legay, Jean-Louis Legay: Les muriers et vers à soie de Henriot fils à Trigny, en 1846. In: Entre deux terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 64, April 2010, S. 16–22 (französisch).
  • Sylvain Roesch: Trigny et ses environs dans la Grande Guerre. In: Echo de Trigny, Numéro spécial Centenaire 14-18 : récits d'événements et de faits d'armes survenus durant la Grande Guerre. 2018 (französisch, 71 S.).
  • Jean-Louis Legay: L’artillerie lourde sur voie ferrée de Châlons-sur-Vesle à Trigny. In: Entre deux terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 94, Januar 2018, S. 30–36 (französisch).
  • Jean-Louis Legay: Hommage aux morts du carré militaire de Trigny. In: Entre deux terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 51, Mai 2007, S. 12–19 (französisch).
  • Monique Blin: La guerre 39-40 : l’évacuation de la rue des Lombards de Trigny. In: Entre deux terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 68, April 2011, S. 16–21 (französisch).
  • Jean-Louis Legay: Les souvenirs de guerre d'Eugène Robin (1884-1963). In: Entre deux terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 88, Juli 2016, S. 34–36 (französisch).
  • Jean-Louis Legay: En avant la musique : 150 ans d’histoire illustrée des fanfares de Prouilly et de Trigny. 2004, ISBN 2-9521782-0-8 (französisch, 188 S.).
  • Yves Degodet: Histoire : Le site de Bel Air à Trigny. In: Entre Deux Terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 109, Oktober 2021, S. 11–13 (französisch).

züa dr Dorfkìrìch

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • Maurice Jonot: L’église Saint Théodulphe de Trigny. In: Entre deux terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 66, Oktober 2010, S. 16–18 (französisch).
  • Maurice Jonot: L’église Saint-Théodulphe de Trigny (2ème partie). In: Entre deux terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 67, Januar 2011, S. 17–20 (französisch).
  • Brigitte Vaucher: Historique de l’église Saint Théodulphe de Trigny. In: Entre Deux Terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 8, März 2002, S. 19–21 (französisch).
  • Maurice Jonot: Comment l’actuelle église de Trigny faillit disparaître. In: Entre deux terroirs, pages d'histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 12, November 2000, S. 19–24 (französisch).
  • Maurice Jonot: L’église de Trigny, visite intérieure. In: Entre Deux Terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 9, Mai 2000, S. 20–24 (französisch).
  • Maurice Jonot: L’église de Trigny, visite intérieure. In: Entre Deux Terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 10, Juli 2000, S. 21–24 (französisch).
  • Maurice Jonot: L’église de Trigny, visite intérieure. In: Entre Deux Terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 11, September 2000, S. 20–24 (französisch).
  • Grégoy Divoux: Histoire : Le mystère du calice de l’église de Trigny. In: Entre Deux Terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 110, Januar 2022, S. 15–17 (französisch).
  • Louis-Victor Tourneur: Rapport sur un vitrail moderne de l’église de Trigny. In: Séances et travaux de l’Académie de Reims. Nr. 12. Reimser Àkàdemii, 12. April 1850 (französisch).
  • L’épidémie de choléra et la chapelle Saint-Théodulphe de Trigny, une histoire liée. In: Entre deux terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 104, Juli 2020, S. 26–30 (französisch).
  • Jean-Hugues Crétin: Patrimoine : Un miracle peu ordinaire et surprenant dans l’église de Trigny. In: Entre Deux Terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 114, Januar 2023, S. 17–22 (französisch).
  • L’église Saint-Nicaise de Reims et les carrières de Trigny (1297). In: Nouvelle Revue de Champagne et de Brie. Band 9, 1931 (französisch).
 Commons: Trigny – Sammlig vo Multimediadateie

Ainzelnoohwiisa

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  1. Auguste Longnon: Dictionnaire topographique de la Marne. Pàriis 1899, S. 274 (französisch, cths.fr [abgerufen am 7. März 2025]).
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Dia Informàzioona sìnn üss’m Àrtìkel Trigny ìwwernumma worra.
  3. Dia Informàzioona sìnn üss’m Àrtìkel Trigny ìn dr hoochdiitscha Wikipedia ìwwernumma worra.
  4. statue : Vierge à l'Enfant ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  5. tableau : la Descente de Croix ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  6. tableau : la Mise au tombeau ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  7. statue : Christ en croix ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  8. statue : saint Sebastien ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  9. deux statues : Anges céroféraires ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  10. tableau : la Nativité ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  11. tableau : la Résurrection ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  12. groupe sculpté : Saint Joseph portant le Christ enfant ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  13. tableau : la Prédication de saint Jean-Baptiste ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)