Ursa Major
Ursa Major | |
---|---|
![]() | |
Асноўная інфармацыя | |
Тып | сухагруз |
Дзяржава сцяга | Расія |
Порт прыпіскі | Новарасійск |
Нумар ІМО | 9538892 |
Пазыўны | UFUZ |
Верф | Германія |
Спушчана на ваду | 2009 |
Параметры | |
Даўжыня | 142,47 м |
Шырыня | 23,2 м |
Вышыня | 12,8 м |
Тэхнічныя даныя | |
Сілкавальная ўстаноўка | MAN B&W 16V32/40 (8000 кВт) |
Магутнасць | 8000 кВт |
Хуткасць | 17 вузлоў |
Экіпаж | 16 чалавек |
Грузаёмістасць | 9 490 т |
Ursa Major — універсальны сухагруз, які раней называўся Scan Britania (2009—2010), Hyundai Britania (2010—2011), Eit Palmina (2011—2017) і Sparta III (2017—2021), апошні ўладальнік — кампанія «Абаронлагістыка» Міністэрства абароны Расіі[1]. Быў пабудаваны ў 2009 годзе. У 2024 годзе затануў у Міжземным моры.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Судна было спушчана на ваду ў 2009 годзе на верфі Peene-Werft у нямецкім Вольгастэ пад назвай Scan Britania і зарэгістравана ў порце Дуглас на востраве Мэн. У 2010 годзе кампанія змяніла назву судна на Hyundai Britania, а затым у 2011 годзе на Eit Palmina пасля куплі кампаніяй EIT European Investment & Trading. У 2017 годзе карабель быў набыты расійскай кампаніяй «Абаронлагістыка», якая займаецца грузавымі перавозкамі ў інтарэсах Міністэрства абароны Расіі, быў перайменаваны ў Спарта III, у кастрычніку 2021 года яно было перайменавана ў Ursa Major. Порт прыпіскі Наварасійск. Судна было флагманам флоту «Абаронлагістыка». Судна выкарыстоўвалася ў якасці транспарту ў «Сірыйскім экспрэсе» па маршруце паміж расійскай ваенна-марской базай Тартус у Сірыі і расійскімі партамі для перавозкі ўзбраення. Ursa Major знаходзіцца пад міжнароднымі санкцыямі пасля ўварвання Расіі ва Украіну ў 2022 годзе[2].
Гібель
[правіць | правіць зыходнік]11 снежня 2024 года Ursa Major выйшла з Санкт-Пецярбурга ва Уладзівасток. Груз уключаў дзве 45-тонных вечка ядзерных рэактарных установак для пабудовы ледакола праекта 10510 і два нямецкіх мабільных партовых крана Liebherr 420, якія павінны былі быць устаноўлены ў порце Уладзівастока. 23 снежня 2024 года ў 23:22 судна затанула ў 70 мілях на поўдзень ад Картахены ў міжнародных водах Міжземнага мора ў выніку аварыі, у машынным аддзяленні адбыўся выбух. 14 з 16 членаў экіпажа былі выратаваны, двое членаў экіпажа прапалі без вестак[3].
25 снежня 2024 года ўладальнік судна «Абаронлагістыка» заявіла пра тэракт у дачыненні да Ursa Major. Па сведчаннях членаў экіпажа судна 23 снежня 2024 года ў 13:50 (па маскоўскім часе) адбыліся тры паслядоўныя выбухі з правага борта ў раёне кармавой часткі, пасля чаго судна атрымала рэзкі нахіл на правы борт да 25 градусаў, што сведчыла пра паступленне вады ў суднавыя памяшканні[4].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Оборонлогистика. Морские и паромные перевозки
- ↑ State Department Actions to Promote Accountability and Impose Costs on the Russian Government for Putin’s Aggression against Ukraine
- ↑ Российское судно Ursa Major затонуло в Средиземном море
- ↑ «Оборонлогистика» заявила о теракте в отношении сухогруза Ursa Major