Przejdź do zawartości

Uvit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uvit
Ilustracja
Uvit na kwarcu z Brazylii
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

CaMg
3
(Al
5
Mg)[(OH)
4
/(BO
3
)
3
/Si
6
O
18
]
(borokrzemian wapnia, magnezu i glinu)[1]

Twardość w skali Mohsa

7–7,5[1][2]

Przełam

nieregularny/nierówny, muszlowy[2]

Łupliwość

niewyraźna[2]

Pokrój kryształu

pryzmatyczny, równoległy, tabularne, piramidalne[2]

Układ krystalograficzny

trygonalny[2][3], heksagonalny[4]

Właściwości mechaniczne

kruchy[1][2]

Gęstość

2,97–3,14 g/cm3[2]

Właściwości optyczne
Barwa

ciemnobrunatna, brunatna, brunatnożółta, czarna, rzadziej niebieskoczarna, żółtozielona, zielona lub ciemnozielona[1], czerwona[2]

Rysa

biała[3], jasnozielona, jasnobrązowa[4]

Połysk

szklisty[1], żywiczny[4], tłusty[2], półmetaliczny[3]

Współczynnik załamania

1,637–1,668 (jednoosiowy)[2]

Inne

dwójłomność: 0,0180–0,0290[2] pleochroizm: słaby; O = jasnożółty; E = bezbarwny[2];

Dodatkowe dane
Klasyfikacja Strunza

9.CK.05

Uvit – bardzo rzadki minerał z rodziny krzemianów, będący odmianą turmalinu[1][2].

Nazwa pochodzi od miejsca odkrycia – prowincji Uva na Sri Lance[5].

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Krystalizuje w układzie trygonalnym. Posiada pryzmatyczny, tabularny i piramidalny pokrój[2]. Tworzy skupienia wachlarzowate, masywne[3] i promieniste tzw. słońca turmalinowe. Jest bogatą w żelazo i magnez odmianą turmalinu. Okazy o zabarwieniu zielonym czasami zawierają chrom i wanad. To minerał kruchy, przezroczysty do przeświecającego[1]. Jest silnie piezo- i piroelektryczny[2][3].

Odmiany

[edytuj | edytuj kod]

Uwit bogaty w fluor nazywany jest fluor-uvit. W 2010 roku został uznany za odrębny minerał przez IMA(inne języki) ze wzorem chemicznym Ca(Mg,Fe2+)3Al5Mg(BO3)3Si6O18OH)3F. Fluor-uvit występuje w przyrodzie znacznie częściej niż sam uvit[5].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Bywa składnikiem niektórych skarnów[3] i pegmatytów[1]. Występuje w zmetamorfizowanych złożach magnezytu oraz w metamorficznych łupkach i marmurach[3]. Towarzyszą mu tytanit, apatyt, magnezyt, cyrkon, kwarc[3], kalcyt, dolomit, tremolit, aktynolit, hematyt, skapolit[4][5]. Występuje na Słowacji, w Kanadzie, USA (Kalifornia, New Hampshire, New Jersey, Connecticut, Nowy Jork), Birmie, Rosji (Zabajkale, południowa Jakucja), Chinach[3][1][5].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Jerzy Żaba, Ilustrowana encyklopedia skał i minerałów, Wydawnictwa Videograf SA, 2024, s. 469, ISBN 978-83-8293-231-7.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o Uvite [online], National Gem Lab [dostęp 2025-05-12] (ang.).
  3. a b c d e f g h i Uvite [online], Minerals Net [dostęp 2025-04-18].
  4. a b c d John W. Anthony i inni red., Uvite, [w:] Handbook of Mineralogy, 2001–2005, Mineralogical Society of America(inne języki) [dostęp 2025-05-12] (ang.).
  5. a b c d Uvite, [w:] Mindat.org [online], Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2025-04-18] (ang.).