Kriptogeldbeurs

’n Kriptogeldbeurs is ’n onderneming wat kliënte in staat stel om kriptogeldeenhede of digitale geldeenhede vir ander bates te verhandel, soos konvensionele fiatgeld of ander digitale geldeenhede. Beurse kan kredietkaartbetalings, bankoorplasings of ander vorme van betaling aanvaar in ruil vir digitale geldeenhede of kriptogeld.

’n Kriptogeldbeurs kan as ’n markmaker optree wat tipies wins maak uit die bod–vraag-verspreiding as ’n transaksiekommissie vir sy diens, of dit kan bloot as ’n bemiddelingsplatform funksioneer wat fooie hef.

Sommige makelaarsfirmas wat ook op ander bates soos aandele fokus, laat gebruikers toe om kriptogeldeenhede te koop, maar nie om dit na kriptogeld-beursies (wallets) oor te dra nie, terwyl toegewyde kriptogeldbeurse wel onttrekkings van kriptogeld toelaat.

Werking

’n Kriptogeldbeurs kan tipies kriptogeld na ’n gebruiker se persoonlike kriptogeldbeurs stuur. Sommige beurse kan ook digitale geldeenheidsaldo’s omskakel na anonieme voorafbetaalde kaarte wat gebruik kan word om fondse by kitsbanke wêreldwyd te onttrek, terwyl ander digitale geldeenhede ondersteun word deur werklike kommoditeite soos goud.^[1]^[2]^[3]

Die skeppers van digitale geldeenhede is gewoonlik onafhanklik van die kriptogeldbeurse wat handel in daardie geldeenhede fasiliteer.^[3] In een tipe stelsel is digitale geldeenheidverskaffers (DGV's) ondernemings wat rekeninge vir hul kliënte bestuur en administreer, maar nie self die digitale geldeenheid aan daardie kliënte uitreik nie. Kliënte koop of verkoop digitale geldeenheid by kriptogeldbeurse, wat dan die geldeenheid in of uit die kliënt se DGV-rekening oordra. Sommige beurse is filiale van DGV's, maar baie funksioneer as wettig onafhanklike ondernemings. Die denominasie van fondse wat in DGV-rekeninge gehou word, kan werklike of fiktiewe geldeenhede wees.

’n Digitale geldeenheidbeurs kan óf ’n fisieke onderneming wees óf slegs aanlyn funksioneer. As ’n fisieke onderneming verruil dit tradisionele betaalmetodes en digitale geldeenhede. As aanlyn onderneming verruil dit elektronies oorgedra geld en digitale geldeenhede.^[4]

Gereeld funksioneer digitale geldeenheidbeurse buite Westerse lande om regulering en vervolging te vermy. Hulle hanteer egter steeds Westerse fiatgeldeenhede en hou bankrekeninge in verskeie lande om deposito’s in verskillende nasionale geldeenhede te vergemaklik.^[3]

Gedesentraliseerde beurse soos Etherdelta, IDEX en HADAX hou nie gebruikers se fondse op die beurs self nie, maar fasiliteer eerder peer-to-peer-kriptohandel. Hierdie tipe beurse is meer bestand teen sekuriteitsprobleme wat ander beurse raak, maar teen middel 2018 het hulle steeds gesukkel met lae handelsvolumes.^[5]

Verwysings

↑ "Substantiation – Money laundering in digital currencies (Unclassified)". Money Laundering in Digital Currencies. National Drug Intelligence Center, US Department of Justice. Junie 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 April 2022. Besoek op 11 Januarie 2014.
↑ Byrnes, William H.; Munro, Robert J. (2 Oktober 2013). Money Laundering, Asset Forfeiture and Recovery and Compliance – A Global Guide. LexisNexis. p. 2802. ISBN 978-0-327-17084-6. (Page number assigned by Google Books.)
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Sood, Aditya K; Enbody, Richard J; Bansal, Rohit (2013). "Cybercrime: Dissecting the State of Underground Enterprise". IEEE Internet Computing. IEEE Computer Society. 17 (1): 60–68. doi:10.1109/MIC.2012.61. S2CID 33861214.
↑ Working Group on Typologies (18 Oktober 2010). "Draft Report on Money Laundering and Terrorist Financing through New Payment Methods" (PDF). Paris: Financial Action Task Force. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 11 Februarie 2014. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)
↑ Russolillo, Steven; Jeong, Eun-Young (16 Julie 2018). "Cryptocurrency Exchanges Are Getting Hacked Because It's Easy". The Wall Street Journal (in Engels (VSA)). ISSN 0099-9660. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 September 2018. Besoek op 11 September 2018.

[ndic2008-1] "Substantiation – Money laundering in digital currencies (Unclassified)". Money Laundering in Digital Currencies. National Drug Intelligence Center, US Department of Justice. Junie 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 April 2022. Besoek op 11 Januarie 2014.

[ByrnesMunro2013-2] Byrnes, William H.; Munro, Robert J. (2 Oktober 2013). Money Laundering, Asset Forfeiture and Recovery and Compliance – A Global Guide. LexisNexis. p. 2802. ISBN 978-0-327-17084-6. (Page number assigned by Google Books.)

[sood2013-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Sood, Aditya K; Enbody, Richard J; Bansal, Rohit (2013). "Cybercrime: Dissecting the State of Underground Enterprise". IEEE Internet Computing. IEEE Computer Society. 17 (1): 60–68. doi:10.1109/MIC.2012.61. S2CID 33861214.

[secp-4] Working Group on Typologies (18 Oktober 2010). "Draft Report on Money Laundering and Terrorist Financing through New Payment Methods" (PDF). Paris: Financial Action Task Force. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 11 Februarie 2014. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)

[5] Russolillo, Steven; Jeong, Eun-Young (16 Julie 2018). "Cryptocurrency Exchanges Are Getting Hacked Because It's Easy". The Wall Street Journal (in Engels (VSA)). ISSN 0099-9660. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 September 2018. Besoek op 11 September 2018.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]