Nant
Ur bajenn disheñvelout lec'hanvioù eo homañ, da lavarout eo ur roll lec'hanvioù kar a-bell pe a-dost. Ma'z oc'h bet degaset amañ dre ul liamm diabarzh hoc'h eus kavet e-barzh ur pennad e c'hallit kemmañ al liamm, d'e wellaat, evit m'ho kaso war-eeun d'ar bajenn emaoc'h o klask.Nant (brezhoneg : "traoñienn" ha "gwazh-dour" ; kembraeg : "gwazh-dour" ; okitaneg : "traoñienn") zo un anv-kadarn a orin galianek : nanto, "traoñienn"[1],[2], a gaver el lec'hanvadurezh.
Lec'hioù
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- Nant-Douar ([nãntu:ar]) e Louaneg, e Treger.
- Nant-Izeg, anv brezhonekaet kumun Val-d'Izé, en Il-ha-Gwilun.
- Pleneg-Nantraezh.
- Nanc-lès-Saint-Amour (Jura)
- Les Nans (Jura)
- Nans (Doubs)
- Nans-sous-Sainte-Anne (Doubs)
- Namps-Maisnil (Meuse)
- Nant (Aveyron) (Aveyron)
- Nant-le-Grand (Meuse)
- Nant-le-Petit (Meuse)
- Nantua (Ain)
- Abernant
- Nant Brân
- Nant Clydach
- Nant Conwy
- Nant Cynnyd
- Nant Ffrancon
- Nant Gwrtheyrn
- Nant Gwynant
- Nant Peris
- Nant y Gwryd
- Nant-y-caws
- Nant-y-caws
- Nant-y-glo
- Nant-y-moch
- Nantglyn
- Nantlle
.svg?lang=br){kind=small}
Tud
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]Notennoù
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]- ↑ (fr) Dottin, Georges (1920). La langue gauloise. Paris : Slatkine Reprints, 1985, p. 274 (ISBN 978-2-05-100208-0)
- ↑ (fr) Dauzat, Albert & Rostaing, Charles. Dictionnaire étymologique des noms de lieu en France. Paris : Librairie Guénégaud, 1996, p. 489-a (ISBN 978-2-85023-076-9)