C4A é un xene que nos humanos codifica a forma ácida do factor 4 do complemento ou compoñente do complemento 4A ou complemento C4A (grupo sanguíneo Rodgers) ou complemento C4-A.[1]
Este xene humano está situado no cromosoma 6 e codifica a forma ácida da proteína do complemento C4, que forma parte da vía clásica de activación do complemento. Esta proteína exprésase como unha soa cadea precursora que, antes da súa secreción, é cortada proteoliticamente formando tres cadeas (alfa, beta e gamma) que orixinan un trímero. O trímero proporciona unha superficie para a interacción entre o complexo antíxeno-anticorpo e outros compoñentes do complemento. A cadea alfa pode ser clivada para liberar a anafilotoxina C4, un mediador local da inflamación. A deficiencia nesta proteína está asociada co lupus eritematoso sistémico e a diabetes mellitus tipo I.[2][3][4][5][6][7] O exceso de produción debido a ter un número de copias maior do normal orixina unha alta probabilidade de causar esquizofrenia e trastorno bipolar con psicose, o que podería explicar a natureza hereditaria destas doenzas.[8] Este xene localízase no locusRCCX dentro da rexión do complexo de histocompatibilidade (MHC) de clase III do cromosoma 6.[9][10] Existen varios haplotipos deste cluster de xenes, de maneira que as persoas poden ter 1, 2 ou 3 copias deste xene.[1] Cada copia do xene, debido a cinco substitucións de nucleótidos adxacentes causa catro cambios de aminoácidos na proteína e subfuncionalización inmunolóxica,[11] pode ser dun dos seguintes dous tipos: C4A e C4B.[12] Cada un dos xenes contén 41 exóns e pode variar en tamaño entre aproximadamente 22 kb e 16 kb, e a variante máis longa é o resultado da integración do retrovirus endóxeno HERV-K(C4) no intrón 9.[10]
C4 está codificado en dous loci diferfentes posibles: C4A e C4B. Yu et al. (1986) demostraron que as proteínas codificadas por ambos difiren só en 4 aminoácidos situados nas posicións 1101 a 1106. Nesa rexión C4A ten a secuencia PCPVLD, mentres que C4B ten a secuencia LSPVIH.[13]
↑Jenhani F, Bardi R, Gorgi Y, Ayed K, Jeddi M (abril de 1992). "C4 polymorphism in multiplex families with insulin dependent diabetes in the Tunisian population: standard C4 typing methods and RFLP analysis". Journal of Autoimmunity5 (2): 149–60. PMID1352685. doi:10.1016/0896-8411(92)90196-w.
↑Yu, C. Y., Belt, K. T., Giles, C. M., Campbell, R. D., Porter, R. R. Structural basis of the polymorphism of human complement components C4A and C4B: gene size, reactivity and antigenicity. EMBO J. 5: 2873-2881, 1986.[PubMed: 2431902]
Yu CY (1999). "Molecular genetics of the human MHC complement gene cluster". Experimental and Clinical Immunogenetics15 (4): 213–30. PMID10072631. doi:10.1159/000019075.
Anderson MJ, Milner CM, Cotton RG, Campbell RD (maio de 1992). "The coding sequence of the hemolytically inactive C4A6 allotype of human complement component C4 reveals that a single arginine to tryptophan substitution at beta-chain residue 458 is the likely cause of the defect". Journal of Immunology148 (9): 2795–802. PMID1573268. doi:10.4049/jimmunol.148.9.2795.
Hessing M, van 't Veer C, Hackeng TM, Bouma BN, Iwanaga S (outubro de 1990). "Importance of the alpha 3-fragment of complement C4 for the binding with C4b-binding protein". FEBS Letters271 (1–2): 131–6. PMID1699796. doi:10.1016/0014-5793(90)80389-Z.
Yu CY (febreiro de 1991). "The complete exon-intron structure of a human complement component C4A gene. DNA sequences, polymorphism, and linkage to the 21-hydroxylase gene". Journal of Immunology146 (3): 1057–66. PMID1988494. doi:10.4049/jimmunol.146.3.1057.
Speiser PW, White PC (decembro de 1989). "Structure of the human RD gene: a highly conserved gene in the class III region of the major histocompatibility complex". DNA8 (10): 745–51. PMID2612324. doi:10.1089/dna.1989.8.745.
Belt KT, Yu CY, Carroll MC, Porter RR (1985). "Polymorphism of human complement component C4". Immunogenetics21 (2): 173–80. PMID3838531. doi:10.1007/BF00364869.
Hortin G, Sims H, Strauss AW (febreiro de 1986). "Identification of the site of sulfation of the fourth component of human complement". The Journal of Biological Chemistry261 (4): 1786–93. PMID3944109. doi:10.1016/S0021-9258(17)36009-X.
Moon KE, Gorski JP, Hugli TE (agosto de 1981). "Complete primary structure of human C4a anaphylatoxin". The Journal of Biological Chemistry256 (16): 8685–92. PMID6167582. doi:10.1016/S0021-9258(19)68898-8.
Palsdottir A, Cross SJ, Edwards JH, Carroll MC (1984). "Correlation between a DNA restriction fragment length polymorphism and C4A6 protein". Nature306 (5943): 615–6. PMID6316164. doi:10.1038/306615a0.
Belt KT, Carroll MC, Porter RR (abril de 1984). "The structural basis of the multiple forms of human complement component C4". Cell36 (4): 907–14. PMID6546707. doi:10.1016/0092-8674(84)90040-0.
Carroll MC, Campbell RD, Bentley DR, Porter RR (1984). "A molecular map of the human major histocompatibility complex class III region linking complement genes C4, C2 and factor B". Nature307 (5948): 237–41. Bibcode:1984Natur.307..237C. PMID6559257. doi:10.1038/307237a0.
